Rozdział 1 – Odpowiedzi na 12 najczęściej wysłuchiwanych zarzutów

Odpowiedzi na 12 najczęściej stawianych zarzutów przeciwko Alberto

W niniejszym rozdziale staniemy twarzą w twarz z 12 najczęściej występującymi zarzutami przeciwko Alberto Riverze. Skupimy się na opisaniu każdego z nich osobno, po czym na każdy z nich udzielimy naszej odpowiedzi. Prosimy zwrócić uwagę na fakt, iż nasze odpowiedzi będą całkowicie niezależne od jakiegokolwiek materiału czy też źródła, które pochodzą od Rivery bądź z publikacji wydawnictwa Chick.

Zarzut nr 1:

Skrajnością jest twierdzenie, że jezuici infiltrują kościoły, w tym kościół protestancki.

Odpowiedź: Dlaczego powinniśmy uważać za skrajność twierdzenie, że rzymsko-katolicki zakon jezuitów miałby infiltrować inne kościoły, w tym kościół protestancki? Czyż Biblia nie ostrzega nas przed infiltratorami, którzy wpełzną do prawdziwego kościoła Jezusa nie oszczędzając stada?

Gdyż wiem, że po moim odejściu wejdą między was wilki drapieżne, nie oszczędzając stada/cytat/.

Wkradli się zaś pomiędzy was jacyś ludzie, którzy dawno już są zapisani na to potępienie…/cytat

Nino Lo Bello w swojej książce Dokumenty Watykanu – wydanej przez New English Library w 1982 roku, w rozdziale 19. zatytułowanym “Watykańska Siatka Szpiegowska” daje wyraźnie do zrozumienia, że Watykan posiada najbardziej rozprzestrzenioną i wydajną siatkę szpiegowską na całym świecie. Przewyższa ona nawet rosyjskie KGB. Stwierdza on, że ta grupa agentów dała się poznać przez papieży jako Sodalitum Pianum i ma w swoich szeregach każdego księdza, zakonnicę i mnicha na ziemi. Oblicza on, iż papieska sieć szpiegowska liczy około 1 milion 605 tysięcy osób, wśród których są kapłani diecezji, kapłani zakonni, osoby religijne oraz zakonnice, jak również wielu pełnoetatowych wyszkolonych agentów. Cóż więc robią agenci, jak nie infiltrują inne organizacje i jakie organizacje infiltrowaliby katoliccy szpiedzy jak nie inne kościoły, a szczególnie prawdziwe Kościoły Jezusa Chrystusa?

Pozwólcie, że zacytuję fragment z niezawodnego klasyka protestanckiego, Historia Protestantyzmu autorstwa wielebnego J.A. Wylie’a, strona 412, tom II:

“Nie było przebrania, którego by (jezuici) nie przywdziali i dlatego nie było miejsca, którego by nie przeniknęli. Potrafili wejść bezszelestnie do szafy monarchy albo do gabinetu polityka. Potrafili zasiąść niewidziani na synodzie lub Zebraniu Generalnym i bez żadnych podejrzeń wmieszać się w obrady i debaty”.

Nie było języka, którym nie potrafiliby władać ani wiary, której by nie wyznawali i dlatego nie było ludu, z którym nie mogliby przebywać, ani kościoła, do którego nie mogliby wstąpić i którego funkcji nie mogliby pełnić. Mogli nienawidzić papieża wraz z Luteranami oraz przeklinać Ligę Namaszczonych z Prezbiterami”.

Alberto jest bezsprzecznie jedyną osobą sugerującą infiltrującą działalność szpiegów kościoła rzymsko-katolickiego wobec innych kościołów. Ktokolwiek przeczytał jakąkolwiek uznaną książkę historyczną, powinien dojść do tego samego wniosku. Gdzieś po drodze wchłonęliśmy kłamstwo mówiące, że chrześcijanie mogą koegzystować w pokoju z szatańskim systemem religijnym, który doprowadza wciąż to nowe miliony dusz do piekła. Szatan na to nie pozwoli. Pragnie bowiem stale infiltrować swoich wrogów, doprowadzając w końcu do ich unicestwienia.

Zarzut nr 2:

Rivera myli się mówiąc, że św. Ignacy z Loyola był założycielem zakonu jezuitów.

Odpowiedź: Encyklopedia Britannica, tom XIII, strona 1011, podaje, że Towarzystwo Jezusowe jest “rzymsko-katolickim zakonem kleryków, założonym przez św. Ignacego z Loyola”. Tenże sam dokument odnosi się do zakonu jezuitów jako “głównego przedstawiciela Kontrreformacji” (wydanie z 1973 roku). W tomie XI, na stronie 1096, Britannica podaje również, że Illuminati zorganizowano na wzór jezuitów”.

Tak więc, nie jest to szalona opinia jednego człowieka, ale niezaprzeczalna część historii, dostępnej dla każdego, kto chce poczytać Encyklopedię Britannica.

Jeżeli chcecie oskarżyć Alberto o kłamstwa, musicie taki sam zarzut postawić Encyklopedii Britannica. Dlaczego miała by ona kłamać na ten temat? Faktem jest, że nie kłamie. Zarówno jej autorzy, jak i Rivera mówią prawdę i wielu ludzi o tym wie.

Różnica między tym, co twierdzi Alberto, a tym, co twierdzą inni jest następująca:

Był on wewnątrz rzymskiego systemu religijnego i zna fakty osobiście.
Jest gotowy ponieść konsekwencje za swoje odważne twierdzenia na temat Nierządnicy Apokalipsy.

Wyniki takich poczynań nie są tajemnicą dla tych, którzy naprawdę znają Boga.

I wszystkich, którzy chcą żyć zbożnie w Chrystusie Jezusie spotkają prześladowania. Drugi List do Tymoteusza 3,12

Jednakże cierpienie jest tego warte, gdy łączy się z poniższą obietnicą niebios:

Błogosławieni będziecie, gdy ludzie was znienawidzą i gdy was wyłączą spośród siebie, gdy zelżą was i z powodu Syna Człowieczego podadzą w pogardę wasze imię jako niecne. Ewangelia wg Św. Łukasza 6,22

Zarzut nr 3:

Głoszona przez Riverę “Teoria Konspiracji” jest krańcowo radykalna i paranoiczna.

Odpowiedź: Istnieją tylko dwa sposoby, na które można wyjaśnić historię świata:

Teoria przypadku. Wszelkie wydarzenie takie, jak światowe kryzysy, rewolucje, wojny i zmowy polityczne są wynikiem czystego przypadku. Taki punkt widzenia jest równie niedorzeczny, co wiara w ewolucję.
Teoria konspiracyjna. Wydarzenia na świecie takie, jak wyżej wspomniane, mają miejsce, gdyż pewni wpływowi ludzie chcą żeby miały miejsce i sprawiają że mają one miejsce. Ludzie mający władzę spotykają się za zamkniętymi drzwiami i opracowują plany aby osiągać swoje cele. Najbardziej precyzyjnym tego określeniem jest – konspiracja.

Dla nas teoria konspiracyjna jest o wiele bardziej sensowna niż teoria przypadku. Twierdzenia konspiracji, z którymi wychodzi Rivera nie są w żadnym przypadku krańcowo radykalne, czy też paranoiczne. W rzeczywistości, wielu szanowanych i drobiazgowych badaczy, po wielu latach starannych badań, doszli do wniosku, że jest to dziełem konspiracji dążącej do przejęcia kontroli nad światem poprzez kontrolowanie banków, handlu oraz mediów.

Nie muszę wspominać tu tym którzy studiują Biblię, że teoria przypadku zaprzecza całej tematyce Pisma Świętego, że już nie wspomnę o obszernych fragmentach proroctw biblijnych.

Poniżej podaję Państwu tytuły jedenastu książek, w których ich autorzy, których nazwiska również podaję, ujawniają swoje przekonania konspiracyjne.

Żaden nie ośmieli się nazwać to konspiracją – Gary Allen
Akta Rockefellera – Gary Allen
Dowody konspiracji – John Robinson
Upadek w niewolnictwo – Des Griffin
Czwarta rzesza bogatych – Des Griffin
Czerwona mgła nad Ameryką – W.G. Carr
Nowi nieszczęśliwi Bogowie – A.K. Chesterton
Narodowe samobójstwo – Anthony C. Sutton
Zdrada władców – Michael Sturdza
Nagi kapitalista – W. Cleon Skousen
Serie taśm – dr Stuart Crane – wydane w Montrealu w 1976 r

Chociaż nie zgadzamy się z wszystkim co ci wszyscy ludzie napisali, aczkolwiek jedynym faktem, co do którego wszyscy mają takie same zdanie jest to, iż na świecie panuje konspiracja. Konspiratorzy ci, konkludują autorzy w/w dzieł, usiłują manipulować i rządzić światem przez sprawowanie kontroli nad bankami, handlem i mediami. Tak więc, w tej sprawie, zgadzają się oni z twierdzeniami Rivery. Jednym polem w którym Rivera różni się od nich, są władze za kulisami. Pozostali autorzy winią głównie Illuminati, Bankierów międzynarodowych, lub Syjonistów. Te niewielkie grupy tworzą jedynie część konspiracji sił zła. Rivera przybiera z drugiej strony bardziej biblijny punkt widzenia winiąc Babilon, miasto na siedmiu wzgórzach (tj. Katolicyzm), jak postrzegają go wielcy Reformatorzy Protestantyzmu. Z pewnością więc, Rivera nie jest osamotniony w swoich poglądach; jest on raczej jednym z wielu tworzących nieskończoną linię szanowanych autorów (włączając autorów współczesnych), którzy głoszą niewątpliwie to samo. Przeczytajcie następujące pozycje wydane przez Avro Manhattan:

Dzisiejsza Władza Katolicka
Dzisiejszy Terror Katolicki
Sojusz Watykan Moskwa Waszyngton
Miliardy Watykanu
Wietnam, Dlaczego Pojechaliśmy?

Inne ciekawe książki:

Watykan przeciwko Europie – Edmond Paris
Sekret historii jezuitów – Edmond Paris
Niedawno odkryty grób Piotra – F.P. Peterson
Transmisja kontrowersji – Papież i działania Katolików – O.T. Beswick B. Sc.
Pięćdziesiąt lat w kościele rzymskim – Charles Chiniquy
Co z milczącą konspiracją? – Andrew Sinclair

Więcej informacji znajdziecie również w książce Żadnego papieża tutaj autorstwa dr Iana Paisley’a. Warta wysłuchania jest też jego taśma Czarny papież i jego mordercy.

I nie jest to wcale kompletna lista. Moglibyśmy polecić o wiele więcej książek. Autorzy ci głoszą mniej więcej to samo, co Rivera – że Watykan jest głównym konspiratorem.

I jeszcze jedno. Fakt zjednoczenia się jezuitów z Illuminati w pewnym sensie był już rozpoznany przez ś.p. W.G. Carra w jego książce Czerwona mgła nad Ameryką, opierającej się na faktach i popartej osobistym doświadczeniem w której utrzymuje (strony 225-227), że Illuminati rzeczywiście znajdowali się wewnątrz Watykanu.

Nie odbiega to bardzo od tego co twierdzi Rivera. Nie jest on z pewnością osamotniony w swoich przekonaniach. Nazywanie tego człowieka ekstremistą i paranoikiem, szczerze mówiąc jest wielce niesprawiedliwe i fałszywe.

Rivera's ID card

Powyższa karta identyfikacyjna została wydana przez rząd hiszpański w 1967 roku pod rządami dyktatora Franco. Jego siły bezpieczeństwa były tak rygorystyczne jak Gestapo w Niemczech.

Alberto musiał dostarczyć swoje świadectwo chrztu, dokumenty stwierdzające tożsamość oraz dowód ze swojej archidiecezji na to, że rzeczywiście był księdzem. Musiał być zatwierdzony przez kilka organizacji bezpieczeństwa podobnych do naszego CIA i FBI w celu otrzymania tego dokumentu. Nie było sposobu na jego sfałszowanie. Jest to więc pozytywny dowód na to, że był on księdzem.

Zarzut nr 4:

Twierdzenie dr Rivery, że Ignacy z Loyola założył Illuminati jest paranoiczne.

Odpowiedź: Bez wchodzenia w szczegóły tego twierdzenia, możemy dowieść, że nie jest ono wcale wyszukane. Po pierwsze, jest niezaprzeczalnym faktem, że założycielem współczesnego ugrupowania Bawarskich Illuminati był wykształcony jezuita Adam Weishaupt z Inglostadt w Bawarii. Weishaupt był profesorem na Uniwersytecie w Inglostadt, który był centrum jezuickiej kontrreformacji. (patrz Encyklopedia Britannica, Tom XII, str. 251.)

Inglostadt było ośrodkiem gdzie w roku 1556 zakon jezuitów był w rozkwicie. (patrz Historia Protestantyzmu autorstwa Wylie’a, Tom II, str. 413). Czy rzeczywiście można uwierzyć w to, że Weishauptowi pozwolono by kontynuować jego karierę profesorską na uniwersytecie kontrolowanym przez jezuitów jeżeli opuściłby ich szeregi? Oczywiście że nie! Wszystkie dowody wskazują na to, że wciąż pracował on dla jezuitów, zakładając dla nich zakon Illuminati.

Bez względu na okoliczności, twierdzenie Rivery, że Ignacy Loyola założył zakon Illuminati nie jest w żaden sposób paranoiczne. Szczególnie, jeśli weźmiemy pod uwagę fakt, że w 1527 roku Loyolę postawiono przed sądem za sympatyzowanie z Alumbrados (tj. hiszpańskimi Illuminati). Oto co ma do powiedzenia w tej sprawie Encyklopedia Britannica:

“Alumbrados pochodzili szczególnie spośród zreformowanego zakonu Franciszkanów oraz jezuitów, a w 1527 roku święty Ignacy Loyola został oskarżony za sympatyzowanie z nimi”. Tom 1, str. 693

Tak więc hiszpańscy Illuminati ściągnęli większość swoich członków ze źródeł rzymskokatolickich – zakonów Franciszkanów oraz jezuitów, a Loyolę oskarżono o ich popieranie.

Prześladowanie jakiego doświadczył Rivera za wysuwanie takich twierdzeń nie jest niczym nowym. Boży prorocy na przestrzeni wieków doświadczyli podobnego traktowania za ujawnianie fałszywych nauk religijnych. Jednakże Biblia obiecuje Riverze szczególne błogosławieństwo w niebie, ponieważ nigdy nie udowodniono żadnego ze złych oskarżeń, które mu przedstawiono:

Błogosławieni jesteście, gdy ludzie wam urągają i prześladują was, i gdy z mego powodu mówią kłamliwie wszystko złe na was. Cieszcie się i radujcie, albowiem wasza nagroda wielka jest w niebie. Tak bowiem prześladowali proroków, którzy byli przed wami. Ew. Mateusza 5,11-12

Jeżeli zaś twierdzenia Alberto są mylne, udowodnijcie to zimnymi i twardymi faktami a nie tanimi atakami skierowanymi przeciwko jego osobie.

Zarzut nr 5:

Rivera myli się twierdząc, że system rzymsko-katolicki usiłował unicestwić Żydów.

Odpowiedź: Jest to oczywisty fakt z historii. Podczas soboru laterańskiego w roku 1215, wszyscy “heretycy” – Żydzi oraz Protestanci – zostali skazani na śmierć. Rozporządzenia tego, o ile jest mi wiadomo, nigdy nie uchylono. W rozdziale XIII książki Pięćdziesiąt lat w ‘Kościele’ Rzymu autorstwa Chiniquy wydanej przez Chick Publications, na stronie 56 natykamy się na następujące dwa cytaty na str. 56: “Osoby wyznania Rzymsko Katolickiego mają nie tylko prawo ale i obowiązek zabijać heretyków”.

Rzucamy klątwę na każdą herezję podnoszącą się przeciwko świętej i ortodoksyjnej wierze katolickiej, potępiając wszystkich heretyków jakkolwiek się zwą, gdyż chociaż twarze ich różnią się od siebie, pozostają oni związani ze sobą ogonami. Tacy potępieni powinni zostać wydani władzom świeckim w celu otrzymania należnej im kary”.

Jest niezaprzeczalnym faktem historii to, że Żydzi przez wieki cierpieli prześladowania z rąk papizmu. Rivera ma więc całkowitą rację wysuwając swoje twierdzenie.

Niemiecki autor, Otto Markmann, w swojej książce Irrtumer Der Katolischen Kirche, pisze:

“Krucjaty – w czasach okrutnych krucjat, do których nawoływali papieże, pamiętamy okropnościach popełnianych przez Najemników, zdobyciu Konstantynopolu oraz utworzeniu Patriarchatu Łacińskiego na wschodzie. Podczas pierwszej krucjaty zwołanej przez papieża Aleksandra II w roku 1063, zdobyto północno-hiszpańskie miasto Barbestro. Poddano torturom i zamordowano wówczas pięćdziesiąt tysięcy Muzułmanów.

W Konstantynopolu przeprowadzono najstraszliwsze w historii pogromy Żydów. Żydzi byli paleni żywcem w synagogach. Druga krucjata rozpoczęła się wraz z pierwszą, unicestwiając Żydów i mordując Muzułmanów w Portugalii”.

W 1377 roku, dokonano mordu na Żydach w bawarskiej wiosce Deggendorf. Ferrabd Martinez, który sprawował wtedy funkcję Arcybiskupa pomocniczego w Sewilli, przeprowadził wojnę chrzczącą naród z okrzykiem: “Bądźcie ochrzczeni albo gińcie”!. Zniszczył on wówczas społeczność żydowską liczącą 30 000 ludzi. Cztery tysiące osób zamordowano. Resztę natomiast sprzedano w charakterze niewolników. Dziesięć tysięcy prześladowanych Żydów w obawie przed śmiercią, poddało się nawróceniu pod ogromną presją prześladowców. Stali się oni znani jako “Marannen”.

Książka Irrtumer Der Katolischen Kirche również popiera twierdzenia Alberto:

“Okropności przeszyły całą Aragonię, Kastylię, Barcelonę, Walencję i Majorkę. Św. Vicente w czasie tej ‘świętej wojny’ nawoływał do świętej nienawiści – tak pozostało aż do dwudziestego wieku. Pod przewodnictwem wielkiego inkwizytora, Tomasza z Torquemada, w ciągu trzech dni inkwizycji w Toledo spalono 2400 Marannen.

W roku 1506, mnisi z Lizbony świętowali ‘krwawe zaślubiny’ paląc w ciągu dwóch dni w okresie świąt Wielkiej Nocy ponad dwa tysiące Żydów. Cóż za ogromny grzech kościoła rzymsko-katolickiego wobec narodu wybranego.

Przejdźmy teraz do wspaniałej książki napisanej przez Avro Manhattan zatytułowanej Przymierze Watykan Moskwa Waszyngton. Na stronach 219-220 pisze on:

“To istotne, chociaż niektórym trudno będzie uznać religijną naturę politycznego układu Komunista/Syjonista/Katolik. Pomimo celowego stonowania w wypowiedziach publicznych, za zasłoną syjonistyczną miano odnaleźć starożytną mesjanistyczną nadzieję nadejścia globalnej teokracji, jak przewidzieli wszyscy jasnowidze i prorocy Syjonu. Miała to być teokracja, w której to nie Chrystus, ale Jehovah miał być królem.

Widmo stworzenia takiej teokracji nawiedza wewnętrzne izby kościoła katolickiego od samego początku, wciąż będąc panującą obawą.

Dlatego też w oczach Watykanu trwająca już tysiąc lat tęsknota za globalną teokracją hebrajską stanowi śmiertelne zagrożenie dla eschatologicznych nauk kościoła katolickiego. Taki punkt widzenia, gdy przełożymy go na konkretne kategorie polityczne, jest równoznaczny nie tylko z rywalizacją, ale również nieprzejednaną wrogością”.

Ponadto, zwróćmy się do niedawnego artykułu w jednej gazecie który dodał wielkiej wiarygodności dla twierdzeń Rivery. W Perth’s West Australian, na str.75 z 4 grudnia 1985r. pojawił się bardzo stanowczy dokument, nie oskarżajšcy o antykatolickie uprzedzenie, ukazany w artykule pt. Prelate: Too Soon To Ask Forgiveness. Dateline: Rome, Tevs:

Artykuł częściowo mówił:

“Byłoby przedwczesnym dla kościoła katolickiego prosić Żydów o przebaczenie za wieki prześladowań, powiedział wczoraj jeden z kardynałów w Watykanie. Grupa Włochów podpisała niedawno petycję z prośbą do Synodu Biskupów o wydanie oświadczenia szukając przebaczenia Żydów”.

Chociaż od czasu tortur i mordów dokonanych przez przywódców tzw. “świętej matki kościoła” na ostatnich Żydach w obozach koncentracyjnych minęło czterdzieści lat, gazeta ta przyznaje, że wciąż jest za wcześnie dla kościoła katolickiego aby oczekiwał przebaczenia za swoje haniebne zbrodnie!

Odwołuję się teraz do książki Andrew Sinclaire’a Wielka Konspiracja Milczenia. Na stronie 8, cytuje on Encyklopedię Britannica, wyd. 11, tom II, strona 37:

“Kościół rzymsko-katolicki od zawsze rzecz jasna był źródłem antysemityzmu. Zjawisko antysemityzmu było prawie nieznane w greko-katolickiej Rosji do czasów rozbiorów Polski w roku 1772 i 1795. Rosyjski anty-semityzm został wessany z rzymsko-katolickiej Polski. Ustalono, że hiszpańska ‘Święta Inkwizycja’ zniszczyła Żydów w Hiszpanii”.

Czy musimy cytować dalej żeby pokazać myślicielowi, że to, co dzisiaj mówią Rivera oraz Chick w ogromnej mierze potwierdzają pisarze przeszłych stuleci?

Zarzut nr 6: Dr Rivera myli się wiążąc jezuitów z wybuchem I Wojny Światowej.

Odpowiedź: Poniższe stwierdzenie znajdujemy na stronie 63 książki F. Paula Petersona Grób Piotra niedawno odkryty:

“Papieże podżegali lub też uczestniczyli w większości, jeżeli nie we wszystkich wojnach europejskich na przestrzeni wieków”.

W książce Watykan przeciwko Europie autorstwa Edmunda Parisa, czytamy:

“Papież Pius X w swojej nienawiści do ortodoksyjnych Chrześcijan, bezustannie podburzał Cesarza Austro-Węgier Francisa Josepha aby ‘ukarać Serbów’. Po Sarajewie, 26 lipca 1914 roku, Baron Ritter, bawarski przedstawiciel Stolicy Apostolskiej, napisał do swojego rządu: “Papież aprobuje surowe traktowanie Serbów przez Austrię. Nie ceni on sobie wysoko armii rosyjskiej oraz francuskiej na wypadek wojny z Niemcami. Kardynał sekretarz Stanu nie widzi innej możliwości rozpoczęcia wojny przez Austrię niż rozpoczęcie jej teraz…’

“Oto Wikariusz Chrystusa zrzuca maskę, łagodny apostoł pokoju, święty Arcykapłan, którego pobożni autorzy przedstawiają jako umarłego ze smutku na widok wybuchu wojny”.

I jeszcze raz z tej samej książki, strona 47:

“W ten oto sposób udowodniono, że Pius wraz ze swoim sekretarzem stanu, gdy zachęcali oni najbardziej katolickiego cesarza do rozpoczęcia wojny, z oziębłością kontemplowali konsekwencje swojego czynu: ogólny konflikt, który nastawiłby Imperia środkowoeuropejskie przeciwko Francji i Rosji.

Wierzyli oni w precyzje oceny siły potęg zaangażowanych w wojnę. Tym jednak, co nie przewidziała Jego Świątobliwość, był udział Anglii w wojnie, a ostatecznie całego świata anglosaskiego, udział, który miał pokrzyżować ich plany by przechylić szale na korzyść Francji i wyzwolić ludności ortodoksyjne od jarzma wiedeńskiego.

Stąd też odpowiedzialnością za tą zbrodnię jest niewątpliwie ogromne przestępstwo, która przez okres czterech lat miała wrzucić miliony zwłok Chrześcijan do kostnicy, cały kwiat młodzieży europejskiej i zbrodnią tym bardziej ohydną z uwagi na popełnienie jej z premedytacją.

Można by całkiem wyraźnie stwierdzić, że w 1914 roku kościół rzymsko-katolicki rozpoczął piekielną serię wojen. To właśnie wtedy, gdy hołd krwi, którą to zawsze zabierał od ludów, począł rosnąć do rozmiarów istnego potoku”.

Powyższa książka jak i jej podobne, przepełniona jest dowodami potwierdzającymi wiarygodność stwierdzeń Rivery. Nowsza publikacja pt. Sekret historii jezuitów autorstwa Edmonda Parisa również wspomina podobne fakty.

W książce Pięćdziesiąt lat w “Kościele” Rzymu autorstwa Charlesa Chiniquy, wydanej przez Chick Publications, Inc., czytamy o podobnych faktach. Na stronie 296, dowiadujemy się, że Abraham Lincoln zgadza się z Alberto Rivera. Pan Lincoln powiedział:

“Ta wojna (amerykańska Wojna Domowa) nie byłaby nigdy możliwa gdyby nie okrutny wpływ jezuitów. To, że widzimy teraz naszą ziemię zaczerwienioną od krwi jej najszlachetniejszych synów zawdzięczamy papiestwu. Chociaż zdarzały się wielkie różnice w opinii, pomiędzy Południem i Północą w kwestii niewolnictwa, ani Jeff Davis ani żaden przywódca Konfederacji śmiałby zaatakować Północ, gdyby nie polegali na obietnicach jezuitów, że pod maską demokracji, pieniądze oraz broń rzymskich katolików a nawet broń Francji była do ich dyspozycji, gdyby nas zaatakowali”.

Sama historia potwierdza fakt, że ręce Rzymu splamione są krwią wielu niewinnych istnień. Rivera ma rację. Jezuici stali za wybuchem I Wojny Światowej dokładnie tak, jak twierdzi.

Poniżej są jedne z ostatnich zdjęć dr Rivery podczas gdy był dyrektorem Szkoły Parafialnej w San Lorenzo, Tarrasa, Hiszpania.

Zarzut nr 7:

Dr Rivera jest w błędzie twierdząc, że jezuici stali za przygotowaniem Rewolucji Rosyjskiej oraz pomogli Marksowi, Engelsowi, Trockiemu, Leninowi i Stalinowi wprowadzić komunizm w celu zniszczenia kościoła prawosławnego.

Odpowiedź: Nie możemy zaprzeczyć temu, że na wybuch Rewolucji Rosyjskiej wpłynęły interesy zewnętrzne. Żaden ruch ludu sam nie oprze się przeciwko nowoczesnej armii bez pomocy z zewnątrz. Skończyły się czasy Robin Hooda, kiedy to kilku ludzi mogło sprawić kłopoty wyszkolonej armii.

W dzisiejszych czasach, każda zbuntowana siła, która chce odnieść sukces musi dysponować nowoczesną bronią. Problem w tym jak ją zdobyć. Rebelianci nie mogą produkować jej sami, ani też nie jest możliwe zdobycie odpowiedniej jej ilości od wroga.

Współczesnymi tego przykładami są Wietnam i Afganistan. Komunistom w Wietnamie udało się odnieść sukces tylko dzięki skomasowanemu transportowi uzbrojenia do portów północnego Wietnamu przez Rosjan. Działania sił antykomunistycznych nie miały szans powodzenia bez ograniczonej pomocy z zewnątrz.

Tak też było w roku 1917. Bez pomocy z zewnątrz Rewolucja Komunistów spaliłaby na panewce bardzo szybko. Wall Street i Rewolucja Bolszewicka, świetnie udokumentowana książka autorstwa Anthony Suttona pokazuje w jaki sposób miał miejsce przepływ pieniędzy z banków niemieckich i amerykańskich poprzez banki szwedzkie do Rosji, pozostając do dyspozycji Bolszewików.

Powstaje więc pytanie, kim były mocarstwa, które wykazywały wystarczająco duże zainteresowanie ruchem komunistycznym przesyłając ogromne sumy pieniędzy i wystarczające ilości uzbrojenia aby dopomóc im w odniesieniu zwycięstwa? Patrz: Narodowe samobójstwo autorstwa A. Suttona, strona 76! Za ogólne wyjaśnienie może tu posłużyć fakt, że rząd niemiecki chciał pomóc Bolszewikom w dojściu do władzy, aby mogli zakończyć wojnę.

Wiele jeszcze można by powiedzieć w tej kwestii ale czas nie pozwala. Twierdzenia Rivery odnośnie tajemniczej siły stojącej za ruchem bolszewickim które okazują się być bardziej sensowne niż inne, potwierdza Avro Manhattan w swej książce pt. Miliardy Watykanu. Na stronach 124-125 pisze on:

“Obalenie systemu carskiego przyniosło ze sobą nieunikniony upadek ustanowionego kościoła prawosławnego. Dla Watykanu który prowadził wojnę z kościołem prawosławnym od jedenastego wieku, upadek jego tysiącletniego przeciwnika był zbyt piękny aby mógł okazać się prawdziwym. Zło Bolszewizmu mogło tym sposobem być przyjęte, biorąc pod uwagę fakt zniszczenia przez niego kościoła prawosławnego z jednym jednak zastrzeżeniem, że powinien on dać kościołowi katolickiemu wolną rękę w dokończeniu zadania całkowitej eliminacji prawosławia z Rosji raz na zawsze.

Umowa została przyjęta i w tenże sposób stało się, że, podczas gdy Watykan nieustannie wybuchał przeciwko Bolszewizmowi, Bolszewicy na Kremlu i dyplomaci watykańscy w Rzymie rozpoczęli tajne negocjacje. Lenin zgodził się z papieżem. Utworzono aparaty. Komisje papieskie, z których kilkoma kierowali amerykańscy dostojnicy kościelni, wysłano do Rosji Bolszewickiej pod maską misji, z pomocą dla głodujących oraz podobnych.

Zarówno w Rzymie, jak i poza nim, kapłanom katolickim udzielono pośpiesznych nauk teologii oraz obrzędu prawosławia rosyjskiego. Nakreślono majestatyczne plany przejęcia kościoła prawosławnego w całości, włączając roszczenia co do bogactwa i ziem będących w jego posiadaniu; to miano jednak odłożyć na później, kiedy już katolicyzm objąłby władzę”.

Przyczynę fiaska układu można by przypisać sprytowi Lenina, który w końcu przejrzał prawdziwe motywy Watykanu. Jeżeli zechcecie przeczytać dokładnie cały rozdział w/w książek jak również Wall Street i Rewolucja Bolszewicka, ukaże się wam obraz, który jest niezmiernie bliski twierdzeniom głoszonym przez Riverę, że jezuici rzeczywiście wzniecili Rewolucję Rosyjską.

Zarzut nr 8:

Błędem jest twierdzenie, że jezuici napisali Mein Kampf Hitlera jako część swojego planu objęcia władzy nad Niemcami przez Hitlera.

Odpowiedź: Rivera z pewnością nie jest osamotniony w swoim przekonaniu. Andrew Sinclair, na stronie 9 swojej książki, Wielka Konspiracja Milczenia, mówi:

“Kto napisał Mein Kampf? Mein Kampf, biblia Nazistów, była podobno napisana przez Hitlera, ale Otto Strasser w Hitler i ja, twierdzi, że Mein Kampf została napisana z notatek dostarczonych przez Hitlera przez rzymsko-katolickiego księdza, którym był Ojciec Bernard Stempfle. Otto Strasser, rzymski katolik, był jednym z założycieli Partii Nazistów; Stempfle, znany antysemita, był członkiem Rzymsko-katolickiego Zakonu Świętego Jeremiasza”.

Taką samą naukę odnajdujemy w książce Sekret historii jezuitów. Na stronie 138 czytamy:

“Fuhrer doszedł do władzy dzięki głosom Katolickiego Centrum zaledwie kilka lat wcześniej, jednak większość celów w sposób cyniczny ujawnionych w Mein Kampf już została zrealizowana. Książka ta, butne wyzwanie dla zachodnich demokracji, napisana została przez jezuitę, ojca Stempfle i podpisana przez Hitlera. I chociaż wielu ignoruje ten fakt, to właśnie ‘Stowarzyszenie Jezusa’ udoskonaliło treść słynnego pangermańskiego programu w sposób opisany w tej książce, a Fuhrer go zatwierdził”.

Tutaj właśnie, z pióra dwóch wiarygodnych zewnętrznych źródeł informacji otrzymujemy twierdzenie głoszące dokładnie to samo, o czym mówi Rivera. Nie jest to znowu szalona opinia jednego człowieka, ale historia powszechna dostępna dla każdego, kto wyraża chęć dokładnego zapoznania się z nią.

Zarzut nr 9:

Błędem jest wnioskowanie, że jezuici zapoczątkowali nową inkwizycję i nadal usiłowali unicestwić Żydów przez doprowadzenie do władzy Mussoliniego, Hitlera oraz Franco.

Odpowiedź: Na stronie 15 książki Watykan przeciwko Europie autorstwa Edmonda Parisa, czytamy:

“W 1922 roku papież Pius XI przywdział tiarę. Papiestwo przegrało pierwszą wojnę; było u progu przygotowań do drugiej. Co działo się w Europie między tymi dwiema masakrami? We Włoszech miały miejsce tajne negocjacje między agentami papieskimi i Mussolinim – ‘człowiekiem Opatrzności’. Wobec księdza Don Sturzo, szefa Grupy Katolickiej, orzeczono pełne prawa do Duce w listopadzie 1922r. Wtedy nadszedł Traktat laterański, aby przypieczętować unię Faszyzmu z papiestwem, podbój Etiopii – pobłogosławiony przez kler i – w Wielki Piątek 1939 roku, agresja przeciwko Albanii.

W Niemczech, nuncjusz papieski w Berlinie, mgr Pacelli i Franz von Papen, wtajemniczony szambelan Papieża, poparł ‘unię z Rzymem’ i skoncentrował się na obaleniu Republiki Weimarskiej. Niemieccy katolicy byli wrogo nastawieni do nazizmu ale wiedzieli, że sam papież jest ‘pozytywnie usposobiony do Hitlera’. W konsekwencji czego, Katolickie Centrum będące osią wszystkich większości parlamentarnych, opowiedziało się 30 stycznia 1933r za pełnymi prawami dla Hitlera.

Po tej operacji, tak jak we Włoszech, szybko miała miejsce ratyfikacja porozumienia, który był najkorzystniejszy dla kościoła rzymskiego. Episkopat niemiecki zaprzysiągł swoją wierność Fuhrerowi oraz organizacjom Młodzieży Katolickiej… W Hiszpanii, Dziewica objawiała się tu i tam, a oblicza Chrystusa wylewały łzy. To były niezaprzeczalne znaki tego, że Republika wraz ze swoim świętokradczym reżimem nie będzie istniała długo.

31 marca 1934 roku podpisano Pakt Rzymski który zagwarantował wsparcie Mussoliniego i Hitlera dla rebelii. ‘Święta wojna’ wybuchła. W roku 1937, w środku wojny, Watykan prawnie uznał rząd Franco, swojego miecznika, którego później odznaczono Najwyższym Orderem Chrystusa. ‘Błogosławione niech będą strzelby, jeżeli towarzyszą im kwiaty kazań!’ Niedługo potem działania katolików rozszerzyły swoją tyranię na całe zburzone państwo. Pax Christi!”

Na stronie 96 tej samej książki czytamy stwierdzenie Franza von Papena, nuncjusza apostolskiego – to jest, świeckiego ramienia papieża Piusa XI. Pod tytułem “Katoliccy i chrześcijańscy socjaliści głosują za dyktaturą Hitlera”, von Papen pisał:

“Wieczorem 30 stycznia 1933r, dnia, w którym ustanowiono Gabinet, stałem za Hitlerem na balkonie nowego biura ambasady. Patrzyliśmy na niekończący się pochód, setki tysięcy ludzi, którzy z pochodniami w rękach maszerowali przed Hindenburgiem i Fuhrerem. Twarz Hitlera była pełna zadowolenia, a gdy odwrócił się aby mi coś powiedzieć, w jego głosie słychać było szlochanie. ‘Cóż za ogromne zadanie postawiliśmy sobie, Herr von Papen..!’

Ucieszyłem się, że mogłem się do tego przyczynić… ‘Jesteś żołnierzem, Herr von Papen’, powiedział do mnie, ‘więc wiesz o tym, że należy zawsze maszerować z największymi i najsilniejszymi batalionami. Jeżeli pan i ja będziemy maszerowali razem, mamy zapewnioną większość, a co za tym idzie, sukces!'”

I rzeczywiście Hitler maszerował z najsilniejszymi batalionami; maszerował jako Rzymianin w armii rzymsko-katolickiej! O wiele cenniejszy materiał można zebrać z książek Parisa, przejdźmy jednak do innego autora, który potwierdzi słowa Rivery.

Spójrzmy teraz na Grób Piotra niedawno odkryty w Jerozolimie, książkę autorstwa F. Paula Petersona. Z jej czwartej edycji z roku 1971, strona 63, dowiadujemy się:

“Niektórzy jednak powiedzą, że katolicyzm wierzy w Boga. Jak tak naprawdę mogą oni wierzyć w Boga mordując zarazem 69 milionów ludzi i nadal mordując chrześcijan do dnia dzisiejszego w Meksyku, Kolumbii i Hiszpanii? Nawet Hitler był katolikiem tak jak wszyscy jego generałowie i doradcy. Czy papież kiedykolwiek ekskomunikował Hitlera albo któregokolwiek z jego generałów za te zbrodnie? Nigdy! W rzeczywistości, tak jak napisałem w swojej książce, Powstanie i upadek kościoła rzymsko-katolickiego, papież był tak samo zaangażowany w wojnę jak Hitler, czy katolik Mussolini i dlatego jest tak samo winny morderstwa sześciu milionów Żydów. Tak naprawdę, papiestwo było zaangażowane w,- lub też podżegało do większości, jeżeli nie wszystkich, europejskich wojen przez całe stulecia”.

Spójrzmy raz jeszcze na Przymierze Watykan-Waszyngton-Moskwa autorstwa Avro Manhattan. Z rozdziału “Swastyka i potrójna tiara” dowiadujemy się, że:

“W roku 1929, faszystowski rząd Włoch i Watykan podpisali Porozumienie Laterańskie, a Mussolini dał kościołowi nadzwyczajne przywileje, o które prosił. Wszyscy biskupi włoscy byli zobowiązani do składania przyrzeczenia wierności (artykuł 20 Konkordatu). Kościół odwrócił się od socjalizmu, czy był to socjalizm marksistowski, czy katolicki, stając po stronie anty-komunistycznych sił politycznych Europy.

Najbardziej aktywną i potężną z nich był Nazizm. Watykan pomógł Hitlerowi w uzyskaniu władzy, a następnie pomógł mu zacisnąć kleszcze wokół Niemiec. To zostało dokonane częściowo poprzez ‘doradzenie’ Katolickiej Partii Niemiec opowiedzenia się za kandydatami z kręgów nazistowskich.

Wotum katolickie dało Hitlerowi większość której potrzebował do prawnego utworzenia rządu w 1933 roku. W reakcji na to, Watykan nakazał katolickim członkom Reichstagu poparcie ustawy dającej Hitlerowi uprawnienie do władzy w drodze rozporządzenia. Tą drogą Hitler uzyskał władzę dyktatorską jakiej potrzebował do zniszczenia niemieckich komunistów.

Po uchwaleniu tej ustawy, Watykan rozkazał Katolickiej Partii Niemiec rozwiązanie, tak jak w przypadku jej włoskiej odpowiedniczki w 1927 roku. W odpowiedzi na dyrektywę Watykanu, Katolicka Partia Niemiec zdemobilizowała się w lecie 1933 roku.

Cały ten interes między Watykanem a Hitlerem przeprowadzono w tajemnicy zanim Hitler został kanclerzem Niemiec w styczniu 1933 roku. W czerwcu tego samego roku, został podpisany Konkordat między Hitlerem a Watykanem na warunkach, na których kościół zaprzysiągł wierność reżimowi nazistowskiemu. Oto fragment jego treści: ‘Przyrzekam i obiecuję szanować prawnie ustanowiony Rząd Nazistowski. Dołożę wszelkich starań aby unikać wszelkich szkodliwych czynów, które mogłyby mu zagrozić'(Artykuł 16 Konkordatu).

‘Wkrótce potem, katolik Franz von Papen, drugi sprawujący władzę po Hitlerze, umieścił w bardzo zwięzły sposób istotę przymierza między Hitlerem a Watykanem następującymi słowami: “Trzecia Rzesza’, powiedział, ‘jest pierwszą potęgą, która nie tylko uznaje ale również wprowadza w życie wysokie zasady papiestwa'(Der Volkischer Beobachter, styczeń 1934 rok).”

Pozwólcie mi teraz udowodnić poprzez treść Wielkiej konspiracji milczenia autorstwa Andrew Sinclair’a, że zarówno Rivera jak i Chick mają rację w tym co mówią.

Strona 7 tej broszury zawiera pytanie: “Czy Hitler był wyznania rzymsko-katolickiego”? Hitler, Austriak, nie Niemiec z pochodzenia, był wytworem “nauki” rzymsko-katolickiej; jego rodzice byli tak blisko powiązani, że do małżeństwa potrzebna była dyspensa episkopalna. Urodził się on 20 kwietnia 1889 roku w Hotel Zum Pommer w Braunau w Austrii. Urodził się, został ochrzczony i wychowany w wierze rzymsko-katolickiej.

Dr Henry Picker, autor Fenomenu Hitlera, przekładu angielskiego, opublikowanego w roku 1974, wstąpił do wewnętrznego kręgu serdecznych przyjaciół Hitlera w 1942r. Na stronie 8 książki Pickera, czytamy:

Hitler “nigdy nie opuścił kościoła, zawsze na czas płacił swoją daninę na parafię… Od czasu, gdy był członkiem chóru kościelnego w klasztorze Lambach, był pełen podziwu dla kościoła rzymsko-katolickiego z jego organizacją, ceremoniami, symbolami oraz sztandarami. Kopiował je w najmniejszych szczegółach w swojej świeckiej posłudze”.

Kolejne interesujące pytanie wraz z odpowiedzią na nie zawiera strona 8. Fenomenu Hitlera:

“Gdzie założono partię nazistowską? Założono ją w rzymsko-katolickiej Bawarii (podkreślenie ich), Irlandii Niemiec; jej siedziba główna mieściła się w Monachium, Dublinie Niemiec”.

A teraz powróćmy do broszury Sinclaira, strona 10: “Gdy Hitler został kanclerzem, kto był jego zastępcą? Baron Konstantin von Neurath, rzymski katolik, był pierwszym zagranicznym ministrem Hitlera”.

Przerzucając na następną stronę do strony 11, czytamy:

“Kto był głównym propagandystą nazistów? Kłamcą nr 1 Partii Nazistowskiej, szefem propagandy, kontrolującym media, był dr P.J. Goebbels, również rzymski katolik. Konstantin, Książe Bawarii, rzymski katolik, powiedział w swojej książce, Papież na stronie 77, że Goebbels ‘otrzymał jezuickie katolickie wykształcenie, uczęszczał do akademii w katolickim Rhineland oraz uzyskał stypendium za swoją naukę od katolickiej instytucji'”.

Sinclair mówi dalej:

“Goebbels był przeszkolony przez największych kłamców świata”.

Cytujemy ponownie ze strony 15 tego samego źródła:

“Czy Bormann był rzymskim katolikiem? Sztuka WIKARIUSZ Rolfa Huchhutha nie jest fikcją; jest ona tak dokładna w sensie historycznym jak każda książka historyczna. W amerykańskiej wersji sztuki, Huchhuth zamieszcza 66 stron dokumentacji. Od dawna już wiadomo, że Goebbels studiował w seminarium. Austriacki faszysta Dolfuss, również studiował aby zostać księdzem. Jednak Rolf Hutchhuth mówi: ‘Hitler, Goebbels, Bormann, Kaltenbrunner, Hoess… studiowali by zostać księżmi.”

Tak więc Rivera nie mylił się w swoich spostrzeżeniach. Mówił czystą prawdę, zdaniem wielu szanowanych źródeł. Musimy jednak przyznać, że możemy z pewnością zrozumieć, dlaczego instytucja rzymsko-katolicka jest tak zdenerwowana faktem ujawniania powyższych faktów historii.

Tłumaczenie tekstów z powyższej ramki:

Do wszystkich zainteresowanych:

Poproszono mnie abym złożył oświadczenie dotyczące ważności historii mojego życia przedstawionej w książce “Alberto” wydanej przez Chick Publications, Inc.

“Alberto” jest opisem prawdziwym i rzeczywistym natomiast ja stanę przed sądem aby udowodnić, że wydarzenia w niej opisane faktycznie miały miejsce. Niniejszym wyzywam wszystkich, którzy odrzuciliby fakty przedstawione w tej książce, bądź uznali je za nieprawdziwe. Będę bronił każdego stwierdzenia bez względu na wstyd, który może ono przynieść jakiemukolwiek kościołowi czy osobie.

Zarzut nr 10:

Błędem jest twierdzenie, iż obozy śmierci były prowadzone przez księży i mnichów rzymsko-katolickich oraz że stosowali oni politykę Inkwizycji, aby przesłuchiwać heretyków.

Odpowiedź:

“Sam Hitler często twierdził, że jego mentorem w anty-semityźmie był rzymsko katolicki szef polityki rzymsko-katolickiej w Austrii, dr Karl Lueger, zarządca Wiednia oraz przywódca Chrześcijańskiej Partii Socjalistycznej”.

Ponownie cytaty z Fenomenu Hitlera, strona 11:

“Kim byli główni mordercy nazistowscy? Himmler, szef Gestapo, jego prawa ręka; Kaltenbruenner, który zastąpił Heidricha; Mueller oraz Frank, wszyscy byli rzymskimi katolikami z urodzenia i wychowania.

Hoess, Komendant niesławnego obozu Auschwitz, również był rzymskim katolikiem. Pierwszym obozem koncentracyjnym był założony przez Himmlera obóz w Dachau, Monachium.

Heinrich Himmler miał wuja, który był jezuickim księdzem. Ten jezuita został aresztowany pod koniec wojny, ale nie był osądzony. Odnaleziono go martwego pewnego ranka w jego celi. Himmler, podobnie jak Goerring, oszukał szubienicę popełniając samobójstwo, tak przynajmniej powszechnie wiadomo”.

Charles Wighton, autor biografii Heidricha, Heidrich, pisze na stronie 26, że:

“Wbrew powszechnie uznanej opinii, że Heidrich był północnoniemieckim protestantem, był on, jak z resztą większość pozostałych przywódców nazistowskich, rzymskim katolikiem z urodzenia. Kat Heidrich urodził się, został ochrzczony i wychowany jako rzymski katolik w Halle. Jego ojciec, protestant, zmienił wyznanie po tym jak poślubił zamożną matkę Heidricha”.

Powyższe fakty są wystarczająco jasne oraz bardzo wiarygodne, w szczególności dla protestantów, którzy znają Romanizm jako okrutnego i krwawego potwora, którym z pewnością jest. Wiele treści z książki Sinclaira można potwierdzić innymi wiarygodnymi źródłami, jak np. książka Sekret historii jezuitów.

Jednakże, żebyśmy nie byli oskarżeni o posługiwanie się jednym tylko źródłem, udowodnimy ważność twierdzeń Rivery wykorzystując też inne źródła.

Na stronach 240-241 książki Watykan przeciw Europie, czytamy:

Jeżeli chodzi o Francję, nie mamy trudności z uwierzeniem w to, że status nadany Żydom przez państwo otrzymał przez Watykan obstat nihilizmu. W tym związku, Leon Poliakov podaje nam fragment pisma od Leona Berarda, Ambasadora Stolicy Apostolskiej do marszałka Petaina: ‘Powiedziałem, że nic nigdy nie zostało mi powiedziane w Watykanie, co mogło być zinterpretowane jako krytycyzm, czy też dezaprobata ze strony Stolicy Apostolskiej, związanych ustaw legislacyjnych oraz regulacyjnych’. Po czym dodaje on: ‘propozycja wspólnego działania, sformułowana przez protestancki kościół Francji w czasie najazdów (Prześladowania Żydów) w lecie 1942 roku, została odrzucona przez dygnitarzy kościoła rzymsko-katolickiego'”.

Autor następnie opisuje, w jaki sposób tysiące żydowskich dzieci zostało aresztowanych i zesłanych do obozów zagłady. Rozdział ten kończy on słowami:

“To jasno pokazuje, że aresztowania te podlegały decyzji rządu Vichy. Teraz już dostrzegliśmy, Ze rząd ten nie podjął żadnej decyzji w tej sprawie bez zgody Kurii Rzymskiej. Czy musimy podkreślać oczywistą konkluzję??”

Strony 238-239 w/w książki pokażą nam, że kampania nazistowska w Rosji była nowoczesnym rodzajem krucjaty zorganizowanej w celu nawrócenia lub ukarania wszystkich heretyków w sposób podobny do Inkwizycji.

Nawrócenie Rosji, który to cel Rzym miał nadzieję osiągnąć poprzez Rewolucję Bolszewicką, miał być osiągnięty przez wojska obce.

“Hrabia Halke von Ledochowski, jezuicki generał, został wyznaczony do zorganizowania na bazie powszechnej antykomunizmu, pewnego stopnia kolaboracji między tajną służbą niemiecką a Zakonem jezuitów…

Von Ledochowski rozważał zbliżające się wojownicze wyrównanie rachunków między Rosją i Niemcami jako nieuniknione… Natomiast Baseler Nachrichten (27 marca 1942r) nie wahał się napisać: ‘Jednym z pytań powstających w wyniku działań niemieckich w Rosji, które jest niezwykle istotne dla Watykanu, jest pytanie dotyczące ewangelizacji Rosji’.

Potwierdza to sam Ojciec Duclos w swojej książce – ‘Podczas lata 1941r Hitler zaapelował do wszystkich sił chrześcijańskich… upoważnił (on) katolickich misjonarzy aby udali się na nowe wschodnie terytoria…

Nie zapomniano również o tym, że we Francji, kardynał Baudrillart oraz Mgr. Mayol du Luppe rekrutowali L.V.F do celów zorganizowania krucjaty przeciwko Rosji'”.

Zarzut nr 11:

Błędem jest wnioskowanie, że jezuici utworzyli i prowadzili przerażające szwadrony śmierci Ustashi w Jugosławii.

Odpowiedź: Jeżeli chodzi o prześladowania romanistyczne heretyków w Jugosławii, posiadamy tak wiele materiału, że trudno jest zdecydować co należałoby zacytować a co pominąć.

Zacznę od broszury, Ravening Wolves(‘Żarłoczne wilki’) autorstwa ś.p. Panny Moniki Farrell, nawróconej rzymskiej katoliczki. Na przedniej okładce czytamy:

“Jest to zapis tortur i morderstw popełnionych w Europie w latach 1941-1943 przez armię katolickich aktywistów zwanych jako Ustashi, prowadzonych przez mnichów i księży w których uczestniczyły nawet zakonnice. Ofiary cierpiały i zginęły za sprawę wolności i wolności sumienia. To, co możemy zrobić, to jedynie przeczytać zapis ich cierpień oraz zachować w pamięci, że kiedykolwiek miały one miejsce; nie we Wczesnym Średniowieczu, ale w naszej OŚWIECONEJ epoce. Ustashi to inaczej ‘Akcja katolicka'”.

Zamiast podawania cytatów okrutnych opisów masakr którymi ta książka jest przepełniona, zacytuję tylko dowody świadczące przeciw instytucji rzymskiej.

“Dalsze dowody odnajdujemy w raporcie siedmiu prominentnych duchownych protestanckich, którzy podróżowali ze Stanów Zjednoczonych do Jugosławii aby przeprowadzić własne śledztwo oraz zdania sprawozdania swoim rodakom z tego, co ustalili. Tymi siedmioma śledczymi byli: dr G. W. Shipler, redaktor pisma The Churchman, członek kościoła episkopalnego dr E.S. Burke, redaktor Zion’s Herald z Bostonu, metodysta; dr G.W Buckner jr., redaktor WorldCall z Indianapolis, uczeń Chrystusa; dr P.P Elliott z Pierwszego kościoła prezbiteriańskiego z Brooklynu; dr S. Trexler, były przewodniczący synodu luterańskiego w Nowym Jorku; Wielebny C. Williams, Dyrektor Instytutu Religii Stosowanej w Birmingham z Alabamy; Wielebny W.H. Melish z kościoła Trójcy Świętej, członek kościoła episkopalnego”.

W swoim raporcie mówią:

“Pośród dokumentów które zbadaliśmy, znajdowało się wiele oficjalnych czasopism rzymsko-katolickich, które szczerze opowiadały całą historię od miesiąca do miesiąca. Dotyczyła ona współpracy arcybiskupa (tj. Stepinac’a, który był prymasem kościoła katolickiego w Jugosławii) z siłami nazistowskimi. Wydawało się to oczywiste, że powód dla tak szczerych zapisów tej współpracy wynikał z przekonania, że Niemcy wygrają wojnę. “Dokumenty pokazywały, że gdy Włosi i Niemcy przedostali się do Jugosławii, powstały podziemne grupy poprzednio zorganizowanych rzymskich katolików nazywających siebie ‘Krzyżowcami’ oraz wspomaganych przez indywidualnych księży i zbrojnych mnichów w celu odegrania najeźdźców…

Pavelich i Kuaternik, z pomocą ich włoskich, niemieckich oraz ‘krzyżowych’ oddziałów przystąpili do realizacji sponsorowanego przez Niemcy programu rasowego, który popierał umocnienie się społeczności chorwackiej poprzez wytępienie mniejszości takich, jak Żydzi, czy cyganie, redukując przy tym liczbę Serbów mieszkających w Chorwacji oraz zmuszając tych, którzy pozostali do nawrócenia się na rzymski katolicyzm.

Blisko 70 000 z 80 000 Żydów w całym kraju zostało zamordowanych lub zmuszonych do ucieczki, a ich posiadłości skonfiskowano. 240 000 Serbów zostało rzymskimi katolikami wyznania bizantyjskiego poprzez przymusowe nawrócenia, ból i śmierć. Ci, którzy się sprzeciwili zostali zasztyletowani na śmierć, a ich ciała wrzucono do masowych grobów, które później odnaleziono i otwarto.

Widzieliśmy tysiące zaprzysiężonych zeznań potwierdzających te zbrodnie, składanych przez krewnych lub świadków naocznych, jak również w wielu przypadkach przez tych, którzy przeżyli. Posiadłości kościoła serbskiego zajęto i przekształcono w rzymsko-katolickie parafie i klasztory… W walkach w Jugosławii zginęło w sumie 1 700 000 mężczyzn, kobiet i dzieci”.

Mógłbym z łatwością dalej podawać cytat za cytatem z tej wspaniałej małej książki napisanej przez prawdziwego świętego w Bogu, z których każdy potwierdzałby to, co mówią Alberto Rivera i Jack Chick.

Zakończymy tą część odnosząc się do świetnie udokumentowanej książki, Holokaust w niepodległym państwie Chorwacji autorstwa dr Lazo M. Kostich’a, wydanej przez wydawnictwo Liberty w Chicago w 1981r:

“W swoim raporcie do Ministerstwa Spraw zagranicznych Ribbentropa w Berlinie z 24 września 1941 roku, dr Gerstenmeir napisał: ‘Kręgi ortodoksyjne w Serbii są głęboko rozgoryczone prowadzeniem spraw przez Chorwatów. Ustashi zmusiły dziesiątki tysięcy Serbów w Chorwacji do przyjęcia wiary katolickiej. Prawosławnym, którzy się sprzeciwili albo masowo (należy to odebrać dosłownie) podcinano gardła albo odbierano posiadłości a sami byli wydalani'”.

Na stronie 18. czytamy ponownie:

“Masowe wydalenia lub przymusowe nawrócenia prawosławnych na rzymski katolicyzm były na porządku dziennym. Wszelkie środki dążące do eliminacji ludności serbskiej były opatrzone sloganem autorstwa jednego z chorwackich ministrów: ‘Wymordujemy jedną trzecią Serbów, wydalimy drugą trzecią i zmusimy trzecią część całości tej społeczności do przyjęcia wiary katolickiej, gdzie zostaną pochłonięci przez element katolicki’. W ten sposób najbardziej oficjalne kręgi niemieckie osobiście obecne w Chorwacji w tamtym czasie przyznają że:

a) Masakra kilku tysięcy Serbów miała miejsce;

b) Oficjalną polityką Chorwacji było doprowadzenie do zniknięcia Serbów z terenu Chorwacji. Jednym słowem: ‘ludobójstwo’!

Wiele z powyższych informacji jest potwierdzonych w dwóch książkach: Ustashi pod południowym krzyżem M. Jurjevica, opublikowaną przez M. Jurjevica. Drugim źródłem jest dobrze udokumentowana książka, Oto Artukovic, wydrukowana w Australii przez wydawnictwo Covenanter Press for Protestant Publications.

Chciałbym teraz opisać kilka fotografii które są zawarte w książce Kosticha.

Strona 262: Trzy martwe ciała, jedno z których należy do kobiety zamordowanej przez katolickich Ustashi.
Strona 263: Ustashi niosący odciętą głowę serbskiego księdza prawosławnego.
Strona 264: Dwie ilustracje: (górna) Chłop kopiący swój własny grób. Sadystyczny Ustashi pokazuje mu nóż, którym zostanie zamordowany. (dół) Po wykonaniu “roboty”.
Strona 267: Ustashi z sadystycznym uśmiechem na twarzy odrąbuje głowę człowieka siekierą.
Strona 267: Głowa chorwackiej SS, morderca Pavelic stojący pośród chorwackiego katolickiego duchowieństwa w kwietniu 1942r.
Strona 277: Przywódca Ustashi Pavelic wśród chorwackich mnichów franciszkańskich.
Strona 278: Franciszkanin Filipovic jako ksiądz, oraz na drugim zdjęciu w mundurze Ustashi jako dowódca obozu koncentracyjnego w Jasenovac.
USTASZE, Chorwacja i Faszyzm – Ante Pavelić a Zbrodnie i Mordy

A teraz opiszemy niektóre ilustracje z książki Watykan przeciwko Europie. Na stronach 224 i 225 pewne zdjęcia pokazują:

Rodzinne spotkanie z Legatem papieskim Marcone w domu zbrodniarza Pavelica.
Arcybiskup Stepinac i Legat papieski Marcone uczestniczący w paradzie wojskowej w Zagrzebiu w otoczeniu oficerów włoskich, niemieckich i Ustashi.
Duchowieństwo rzymskokatolickie błogosławi flagę ze swastyką. _____________________________________________________

Robert V. Julien (Były misjonarz jezuicki)	“Jako były ksiądz, uważam dr Riverę za drogocennego brata w Chrystusie. Jego świadectwo jest prawdziwe i szczerze kocha on katolickich ludzi. On mówi im prawdę, ryzykując ich gniew i swoje życie, żeby mogli poznać zbawienie.”
Donna Eubanks (Była siostra przełożona)	“Dzięki łasce Bożej, jestem teraz prawdziwą chrześcijanką. Po 23 latach spędzonych jako zakonnica w zakonie Sióstr św. Józefa, mogę potwierdzić, z mojego osobistego poznania, że dr Rivera mówi prawdę o rzymsko katolickiej organizacji”
Clark Butterfield (Były ksiądz)	“Po przeczytaniu ALBERTO (jako były ksiądz) uświadomiłem sobie, że nie jestem sam w niesieniu wieści o zbawieniu milionom niewolników rzymsko katolickiego systemu. Jestem zaszczycony, aby osobiście asystować w służbie dr Rivery”

Zarzut nr 12:

Fałszem jest twierdzenie, że jezuici: 1.) Przygotowali Piąte Kolumny w Sprzymierzonych narodach (nie-osiowych) oraz, 2.) Zorganizowali tajne komórki oddziałów komando w USA.

Odpowiedź: W książce Avro Manhattana Sojusz Moskwa Waszyngton Watykan, na stronie 265 czytamy:

“Rozmowa o piątych kolumnach katolickich brzmi dyskryminacyjnie. Jednakże pokolenie wcześniej, mniejszości katolickie pomagały niszczyć demokratyczną Europę. czynili to we współpracy z Hitlerem”.

Na stronie 266 tej samej książki czytamy:

“Co więcej, kto zebrał się w Koniu Trojańskim, aby wspomóc Hitlera w obaleniu struktur politycznych a nawet militarnych Belgii i Francji? I znowu znajdujemy poszczególnych przywódców lub ugrupowań katolickich blisko powiązanych z hierarchiami a przez to z Watykanem i papieżem Piusem XII… We Francji natykamy się na rycerza papieskiego, Pierra Lavala; Weyganda, generała wyszkolonego przez jezuitów; oraz innego prominenta katolickiego, Marshalla Petaina… Jeżeli aktywnie działające mniejszości katolickie przyczyniły się do upadku europejskiej demokracji, aktywna mniejszość katolicka może zrobić to samo w Stanach Zjednoczonych”.

Dla potwierdzenia powyższego, patrz strony 140-141 książki Watykan przeciwko Europie. Odnośnie tajnych oddziałów jezuickich w Stanach Zjednoczonych, patrz strona 139 książki Sekret historii jezuitów.

Ponad to, trafność spostrzeżeń Rivery i Chicka jest udowodniona. Dzięki Bogu dla tych którzy mają odwagę do ujawniania prawdy o tym wielkim wrogu wolności i prawości chrześcijańskiej – Kościele rzymsko-katolickim.

Oficjalny Certyfikat.

Poniżej znajduje się kopia ostatniego oficjalnego certyfikatu który był dany Alberto Riverze tuż przed opuszczeniem Hiszpanii. Otrzymał on dwie kopie po hiszpańsku i po angielsku.

Spanish English
(Click links for readable copies)Taktyka

Większość zarzutów przeciw Alberto Riverze to bezpośrednie ataki wymierzone przeciw integralności i aktualności jego twierdzenia, że był rzymsko-katolickim jezuitą oraz że jego doświadczenia są autentyczne. Takie podejście jest lepiej opisane jako zamach na charakter. Jest to zwykle używane w desperacji przez ludzi, którzy nie potrafią szczerze odrzucić tych faktów.

Ci, którzy stosują takie podejście w celu krytykowania dr Rivery, zwykle zaczynają swój ciąg kłamstw stwierdzeniami takimi jak: “Szczegółowe badania wykazały, że…”. Czasami usiłują nadać ważność swoim stwierdzeniom przez wyciąganie cytatów z kompromitujących ekumenicznych publikacji “chrześcijańskich”, które nie chcą obrażać kościoła rzymsko-katolickiego.

Fakt, że Rzym uciekał się do nikczemnych i ciągłych prób zamachów na osobę Alberto Rivery jest jednym z najpewniejszych dowodów na to, że twierdzenia, jakie wysnuł on przeciwko Rzymowi dotyczą pieniędzy. Jeżeli twierdzenia okazały się kłamstwem, hierarchia katolicka już dawno udowodniłaby Riverze iż się myli, powodując, że zgasłby jak zachodzące słońce. Tak więc widzicie, że sam kościół rzymsko-katolicki przez swoje działania, udowadnia, że Rivera mówi prawdę.

Tłum religijny w dniu Jezusa nienawidził Go ponieważ On ukazał im ich grzech. Dzisiejszy tłum religijny również wami pogardzi jeżeli zaczniecie naświetlać ich grzeszne drogi. Alberto Rivera jest żywym dowodem. Rozważmy następujący fragment Pisma:

Gdyż każdy, kto czyni zło nienawidzi światła, jeżeli gani się jego uczynki (sprawdzone). Ewangelia Św. Jana 3,20

Nic więc dziwnego, że jesteśmy świadkami tak nikczemnej propagandy przeciwko dr Rivera. Któż inny nakierował więcej światła na haniebne występki Rzymu niż ten jeden człowiek?

Kto kłamie?

To bardzo interesujące, iż kościół katolicki oskarżał dr Riverę o kłamstwa, gdyż, jeżeli dochodzi do głoszenia pełnej obłudy, prym wiedzie Rzym. Jak bardzo zaufać można temu że Rzym sprzeciwia się twierdzeniom Rivery? Ani trochę, a szczególnie wobec następującego fragmentu pochodzącego z Lekcji 17.: “Miłość i służba człowieka” z Religii katolickiej opublikowanej przez The Catholic Enquiry Centre, Maroubra, N.S.W. 1979. Czytamy w nim:

“Czasami ukrycie prawdy lub niepełne jej ujawnienie jest zgodne z prawem. Są okoliczności, kiedy byłoby szkodliwe dla siebie samego bądź innych powiedzieć całą prawdę. Nie jest grzechem wysuwanie dwuznacznych stwierdzeń lub tworzenie zastrzeżeń na pewne sprawy, jeżeli osoba związana jest tajemnicą albo jest przesłuchiwana przez kogoś, kto nie ma prawa do uzyskania pewnych informacji”.

Tak więc, Rzym twierdzi iż jego kłamstwa są dopuszczalne gdy służy to najlepiej ich celom, a jednak potępiają Riverę uznając go za kłamcę. Poza hipokryzją, ich stanowisko to kpiny wobec Pisma:

…wszyscy kłamcy mają swoją część w jeziorze płonącym ogniem i siarką; to jest śmierć wtóra[druga /wieczna). Apokalipsa 21,8

Kłamliwe usta są obrzydzeniem dla Pana: a te prawe są jego radością. Przypowieści 12,22

Te są sześć rzeczy których nienawidzi Pan a siódma jest obrzydliwością duszy Jego: Oczu wyniosłych, języka kłamliwego i rąk wylewających krew niewinną. Przypowieści 6,16-17

W świetle stwierdzeń Rzymu dotyczących kłamstwa, zapytuję raz jeszcze – jak bardzo możemy wierzyć w ich twierdzenia dotyczące Rivery? Bardzo proste. Ani trochę.

Dowód, że katolicki Kościół faktycznie wierzy, iż jest dopuszczalne “ukrywanie prawdy” można znaleź w ich licznych, fałszywych i niebiblijnych doktrynach. Tu są zaledwie niektóre:

Że Maria jest pośrednikiem pomiędzy Bogiem a ludźmi… kłamstwo (1Tm 2,5)
Że Maria była niepokalanie poczęta… kłamstwo. (Rzymian 3,23)
Że ksiądz może przebaczać grzechy… kłamstwo. (1 L.Jana 1,9)
Że Piotr był pierwszym papieżem… kłamstwo. (Dzieje 10,25-26)
Że Papież jest nieomylny… kłamstwo. (Rzymian 3,23)
Że pieniądze wpłacone do jego skarbca mogą pomóc duszom po śmierci… kłamstwo. (Hebr 9,27)
Że zbawienie można znaleź tylko w tym Kościele… kłamstwo (jan 14,6)
Że ksiądz może przemienić opłatek w żyjącego Chrystusa… kłamstwo. (Hebr 10,10 i 12)
Że czczenie idoli (takich jak: krucyfiksy, różańce, posążki, święci, etc.) jest słuszne… kłamstwo. (Exodus 20,4-5)
Że “woda święcona” ma cudowne właściwości… kłamstwo. (np. SPRAWA PAŃSTWOWA,- szczegół ze stycznia 1986 r. w USA)
Że katolicki kościół jest biedny… kłamstwo. (Czytaj Miliardy Watykanu Avro Manhatana)
Że ocaliła tysiące Żydów w Rzymie podczas okupacji nazistowskiej – kłamstwo. (Czytaj prawdę na str. 29 książki Dokumenty Watykanu.)

Po rozważeniu tych kilku kłamstw inspirowanych przez Rzym (można by było podać o wiele więcej), czy jakakolwiek osoba o zdrowych zmysłach dałaby wiarę temu, co ten system zła twierdzi o ludziach takich, jak Alberto? Oczywiście, że nie!

W rzeczywistości moglibyśmy powiedzieć, że gdyby Rzym zgodził się z Riverą w kwestii wszystkiego tego, co mówi, bylibyśmy sami bardzo sceptycznie nastawieni do tego człowieka. Słowa potępienia kierowane przez Rzym na jego osobę jedynie jeszcze bardziej potwierdzają prawdę w tym, co głosi.

Czy był on jezuitą?

Dowodem potwierdzającym to, że Rivera faktycznie był jezuitą można odnaleźć w kilku rzeczach:

Jego hiszpańskim dowodzie tożsamości.
Pisemnym upoważnieniu od Arcybiskupa Madrytu, Alcala.
Fotografii ukazujących go w stroju duchownym w szkole parafialnej.

Mając takie dowody, kościół nie może tego wszystkiego odrzucić, twierdząc, że w rzeczywistości nigdy nie należał on do ich systemu. Dowód jest ogólnodostępny – dobry, jak dowód, który każdy człowiek mógłby przedstawić.

Warto zauważyć, że byli rzymscy katolicy tacy, jak były misjonarz Maryknoll, Robert V. Julien, była siostra przełożona Donna Eubanks oraz były ksiądz Clark Butterfield zgadzają się, iż zgodnie z ich rozległymi doświadczeniami w kościele katolickim, to, co twierdzi Rivera jest prawdą.

Kolejnym interesującym faktem jest to, że wielu byłych rzymskich katolików, którzy są prawdziwie wybawiani łaską Bożą, nie mają problemu z potwierdzeniem twierdzeń Rivery. Wiedzą oni czym jest system rzymsko-katolicki z własnego doświadczenia.

Wydaje się, że ci chrześcijanie którzy wierzą w kłamstwa o Riverze rozpowszechniane przez Rzym, zostali upici winem jego cudzołóstwa i nie potrafią rozróżnić prawdy od fałszu.

Oczywiście Rzym będzie odrzucał ujawnienie przez Riverę swojego systemu zła. Czyż więc nie wytaczał on fałszywych oskarżeń przeciw Chiniquy kiedy ten obnażał Rzym? Poczytajcie Pięćdziesiąt lat w kościele Rzymu i niech ta rzeczywistość uchwyci wasze serca.

A co ze słynną sprawą Dreyfusa, która podzieliła Francję u schyłku ostatniego stulecia? Dostarczono fałszywych dokumentów aby skazać niewinnego oficera wojska na karę dożywotniego więzienia. Według Edmunda Parisa, w rozdziale 8. jego książki, Sekret historii jezuitów, to właśnie instytucja rzymska stała za całą tą chorą sprawą. Biblia mówi nam, abyśmy oczekiwali takiej reakcji ze strony tych, którzy służą ciemnościom. Kiedy Jezus zdemaskował fałszywy system religijny jego czasów, został ukrzyżowany.

Nie wolno zapomnieć o tym, że “Święta Matka Kościół” twierdzi, że nigdy się nie zmienia. Jeżeli chodzi o jego kampanię kłamstw i oszustw. W pełni się z tym zgadzamy. Nigdy nie zmieniał on swojej kłamliwej natury.

Z lektury dobrych książek protestanckich szybko dowiemy się, ze historia Rzymu pełna jest przykładów stosowania taktyki oczerniania w celu zniszczenia jego wrogów gdy wszystkie pozostałe środki służące ich zniesławieniu zawiodły.

Czy protestanci mogą uzasadnić morderstwa?

Czy prawdziwi protestanci, ci teraźniejsi bądź ci z przeszłości, mogą popełniać takie same okrutne zbrodnie jakie popełniał kościół katolicki bez ich ostatecznego ujawnienia? Polecamy przestudiować historię protestantyzmu:

Który z wielkich reformatorów protestanckich winny był tortur i morderstwa dziesiątek tysięcy niewinnych ludzi w przeszłości?
Czy tacy ludzie jak Hus, Luter, Kalvin, Knox, Crammer, Ridley, Latimer, albo bliżej chwili obecnej – Wesley czy Whitefield, mają na swym koncie tortury i morderstwa? Gdzie lub kiedy ci odważni ludzie głosili, że kościół ma prawo mordować tych, którzy się z nim nie zgadzają?
W których artykułach wiary kościoła protestanckiego możemy odnaleźć zapis dotyczący eksterminacji ludzi o odmiennych przekonaniach?

Dla przykładu, nie możemy mylić egzekucji rzymskich katolików którzy brali udział w “spisku prochowym” i którzy byli następnie ukarani za swoje zbrodnie przez króla Jakuba.

Nie wolno nam utożsamiać takich przykładów z wytępieniem przez instytucję rzymską tak zwanych heretyków. Rzymscy katolicy zostali skazani za przestępstwa przeciwko prawnemu rządowi; protestanci byli mordowani za swoją wiarę w Boga i Jego Słowo. Są to dwa różne zestawy okoliczności.

Nigdy nie zapomnijmy, że:

Reformatorzy sprzeciwiali się głośno temu systemowi zła.
Ci, którzy niedawno opuścili rzymską owczarnię, zgadzają się z tym co mówi Alberto.

Gdzie są dzisiejsi prawdziwi protestanci? Tysiące odkupionych krwią Chrystusa powinni teraz stać u boku Rivery i Chicka w ich dążeniu do obnażenia tego anty-chrześcijańskiego systemu religijnego.

Nie należy nigdy zapomnieć, że jako wyznanie, Rzym twierdzi, że jest jedynym prawdziwym kościołem. Utrzymuje również, ze kościół katolicki został założony przez Chrystusa, który jako swojego zastępcę pozostawił Piotra, papieża i głowę kościoła. Twierdzi, że poza nim nie ma zbawienia; jest to okultyzm w najbardziej aroganckiej i diabelskiej postaci.

Jakiż smutny stan rzeczy osiągnęliśmy, kiedy chrześcijanie rzekomo wierzący w Biblię staną po stronie kłamliwego anty-chrześcijańskiego systemu jak ten przeciwko człowiekowi usiłującemu ujawnić jego fałszywe nauki.

ŚWIADECTWA

Moi katoliccy sąsiedzi badali prawdę w książkach ALBERTO i PODWÓJNY KRZYŻ z własnej biblioteki. Opuścili swój kościół ogłaszając nam że “Nie jesteśmy już katolikami”. Albany, GA.

Wysłałem ALBERTO i PODWÓJNY KRZYŻ swojemu bratu. Przez kilka tygodni wahał się aż ostatecznie, kierując się krokami na końcu komiksów przyznał się do grzechu i poprosił Chrystusa o wybawienie. Podobnie jak ja sam, był on rzymskim katolikiem lecz teraz jest Dzieckiem Boga. Robisville, NC

Miałem dwóch przyjaciół którzy przeczytali ALBERTO. Jeden z nich był oburzony ale teraz obydwaj są uratowani chodząc do Biblijnie wierzącego Kościoła. Obydwaj byli rzymskimi katolikami. Rock Hill, SC.

Mój brat wziął mojej matce (ortodoksyjnej katoliczce) kopię ALBERTO, za co go ganiłem. Myślałem, że to ją wyobcuje i rozzłości. DOPROWADZIŁO JĄ TO DO ODWAGI. Jest teraz Jego służebnicą. Przeczytała swoją Biblię od okładki do okładki w mniej niż cztery tygodnie i świadczy wobec wszystkich swoich przyjaciół. Laredo, TX