Ten obraz ukazuje serce człowieka światowca, który według Biblii jest grzesznikiem. Tego pokroju człowiek goni za uciechami tego świata, myśli o zaspokajaniu swoich pragnień, żądz ciała i zmysłów. Jest to prawdziwy obraz jego serca, serca postrzeganego przez Boga. Mętne oczy wskazują na opilstwo, jak to napisano w Prz. 23,20-33: Gdzie jest ból i zmartwienie, gdzie cierpienie i nieszczęście, gdzie zwady? Gdzie są narzekania, gdzie rany bez przyczyny, gdzie są mętne i rozpalone oczy? Tam gdzie się siada przy winie i przychodzi, aby wychlać, co naleją. Nie zapatruj się na wino gdy rumieni, gdy wydaje w kubku łunę swoją, a prosto wyskakuje, bo na koniec jako wąż ukąsi i jak żmija użre. Oczy twoje będą patrzeć na cudze żony, a serce twe będzie mówiło przewrotności.
Na tym obrazku widzisz ludzkie serce zamieszkałe przez różne zwierzęta, które symbolizują ciążące na nim grzechy. Serce jest siedzibą i domostwem dla naszych grzechów. Przez proroka Jeremiasza Bóg powiedział: Najzdradliwsze jest ponad wszystko i najprzewrotniejsze serce; któż je pozna? (Jr 17,9). Jezus sam potwierdza to, gdy mówi: Bo z wnętrza serca ludzkiego wychodzą złe myśli, cudzołóstwa, wszeteczeństwa, zabójstwa, kradzieże, łakomstwa, złość, zdrada, bezwstyd, zawiść, bluźnierstwo, pycha, głupstwo. Wszystkie te złe rzeczy wychodzą z wnętrza i kalają człowieka (Mk 7,21-23).
Paw
Każdy podziwia jego piękność. Na tym obrazku paw umieszczony w sercu człowieka wyobraża grzech pychy. Lucyfer, zwany niegdyś “Nosicielem światła”, jeden z wyżej postawionych aniołów, upadł przez swą pychę i stał się nieprzyjacielem Bożym – diabłem (Iz 14,9-17; Ez 28,12-17). Pycha przychodzi z głębin piekła i objawia się w rozmaity sposób. Niektórzy są dumni ze swego bogactwa, inni z dobrego wychowania albo wykształcenia. Są też tacy, którzy bez zażenowania obnoszą się swoimi najmodniejszymi strojami. Wielu wygląda jak choinka, obwieszając się biżuterią, czyniąc to tak jak w Izajasza 3,17-24 opisano. Jeszcze znów inni chlubią się swymi przodkami, narodowością, kulturą, sportem, zapominając, iż w 1P 5,5 powiedziane jest, że: Bóg pysznym się sprzeciwia, a pokornym łaskę daje. Nie może ON też znieść dumy, pychy i wyniosłości (Prz 8,13). Przed zginieniem przychodzi pycha, a przed upadkiem wyniosłość ducha (Prz 16,18).
Kozioł
Kozioł to cuchnące zwierzę pełne żądz. Jest ono uosobieniem nierządu i rozpusty, wszeteczeństwa i cudzołóstwa. W naszych czasach tego rodzaju grzechy bardzo się rozpowszechniły. Wiele na to wskazuje, że żyjemy w czasach ostatecznych. Musimy zdać sobie sprawę, że Jezus 2000 lat temu przepowiedział to, mówiąc, że ostateczne czasy będą jak Sodoma i Gomora. Zepsucie szerzy się nie tylko wśród mężczyzn i niewiast, ale zakrada się również do chrześcijańskich rodzin, szkół, środowisk studenckich. To zgorszenie w wyrafinowany i bez żadnych skrupułów sposób rozprzestrzenia się przez internet, telewizję i żądną sensacji prasę. To, co Bóg uznaje za grzech, uważa się za zgodne z zasadami nowoczesnej moralności, humanizmu, związkiem partnerskim. Miliony młodych ludzi bierze przykład z filmów lub romansów, a potem kończy w hańbie i rozpaczy. Gwiazdy estrady, wiodące hulaszczy tryb życia, stają się bohaterami tego pokolenia. Tak lubiane dyskoteki niejednokrotnie są miejscami wyuzdań. Wzory czystości, jak nam je Bóg, np. w niepokalaności Józefa ukazał (Genesis 39,9), nie są już za takie uważane. Nawet najgorszy poganin z afrykańskiego plemienia Zulusów, który nie waha się skazać cudzołożników na śmierć, mógłby nas, tak zwanych cywilizowanych czegoś nauczyć. On nas w dzień sądny oskarży. Bóg powiedział nam, że nie wolno bawić się nierządem, lecz wystrzegać się go. Kto się łączy z wszetecznicą, jest z nią jednym ciałem. Kto się złącza z Panem, jednym duchem jest z NIM. Uciekajcie od wszeteczeństwa! Wszelki grzech, który człowiek popełnia, jest poza jego ciałem, lecz kto się wszeteczeństwa dopuszcza, przeciwko własnemu ciału grzeszy. Albo czy nie wiecie, że ciało wasze jest przybytkiem Ducha Świętego, który w was jest, którego macie od Boga i że nie należycie już do siebie samych? (1Kor 6,16-19). Jeśli kto niszczy świątynię Bożą, tego Bóg zniszczy, albowiem świątynia Boża świętą jest, a wy nią jesteście (1Kor 3,17).
Świnia
Usposabia opilstwo i obżarstwo. Jest brudnym zwierzęciem, które pożera wszystko, co na swej drodze znajdzie, czyste lub brudne. Podobnie czyni tak grzeszne serce. Rozkoszuje się tym co nieczyste, każdym złym podszeptem, brzydkim słowem i negatywnym uczuciem, każdą złą myślą, demoralizującą literaturą czy bezwstydnym obrazkiem. Ludzkie ciało, które ma być świątynią żywego Boga, skalane bywa niedozwolonymi używkami, złymi nawykami i żądzami. Nałóg nikotyny zawładnął ludzkością jak nigdy przedtem. Tylko moc Boża może takie przez diabła zniewolone dusze uwolnić. Pobożni ludzie nie pozwoliliby sobie nigdy na to, aby podczas nabożeństwa w kościele palić; w ich oczach byłoby to profanacją domu Bożego. Nie przeszkadza im jednak tuż przed i po nabożeństwie to czynić. Nie mają żadnych skrupułów, by kalać w ten sposób swoje ciało, które jest przecież świątynią Ducha Świętego, a jeżeli ktoś chce palić tam tytoń, to Duch Święty nie może przebywać w takiej Świątyni. Bóg nie stworzył człowieka do takiego celu, bo gdyby tak było, to nasze nosy byłyby odwrócone do góry jak kominy. Czyż nie wiecie, że świątynią Bożą jesteście i Duch Boży mieszka w was? Jeśli kto niszczy świątynię Bożą, tego zniszczy Bóg (1Kor 3,16-17; 1Kor 6,18-19).
Obżarstwo jest również w oczach Boga czymś brzydkim. Je się aby żyć, a nie żyje po to, aby jeść. Nienasycona żądza krzyczy zaś ciągle: Jeszcze więcej, więcej! Pijawka ma dwie córki, którym na imię: Daj! Daj! (Przyp. 30,14).
Człowiek pożądliwy jest wciąż niezaspokojony; nigdy nie powie: dosyć! Według Starego Testamentu (Pwt 19,21) hulaków i opojów kamienowano. Pijak i hulaka zubożeje a ospały w łatach chodzić będzie (Prz 23,21). Kto jest towarzyszem hulaków, czyni zelżywość ojcu swemu (Prz 28,7). Zapewne przypominasz sobie, jak to pewien bogaty człowiek, łajdak i pijanica, gdy umarł, przejrzał na oczy dopiero z otchłani w której się znalazł, będąc strasznie dręczony. Chyba nie potrzeba mówić o nędzy, do jakiej doprowadza pijaństwo. Jest ono zbyt wielkim problemem, by tylko powierzchownie o nim mówić. Bóg w Piśmie Świętym mówi bardzo wyraźnie, że żaden pijaczyna nie odziedziczy królestwa niebieskiego. Producenci mocnych napojów oraz ci, którzy je sprzedają, są współwinni, bowiem Bóg rzekł: Biada tym, którzy są bohaterami w piciu wina i dzielnymi w mieszaniu napoju odurzającego (Iz 5,22). Biada temu, który poi bliźniego swego przystawiając naczynia swojego tak, aby go spić (Ab 2,15). Biada tym, którzy rano wstając, chodzą za pijaństwem i trwają w nim do wieczora aż ich wino rozpali… mają harfę, lutnię, bęben, piszczałkę i wino na biesiadach swych, ale na sprawy Pańskie nie patrzą (Iz 5,11,12). Nie mylcie się: ani wszetecznicy, ani bałwochwalcy, cudzołożnicy, zniewieściali, mężołożnicy ani pijacy, królestwa Bożego nie odziedziczą (1Kor 6,9-10).
Grzechy naszej cielesnej natury zarejestrowane są w Liście do Galacjan 5,19-20: Jawne są zaś uczynki ciała jak,: cudzołóstwo, wszeteczeństwo, nieczystość, rozpusta, bałwochwalstwo, czary, nieprzyjaźń, swary, zazdrość, gniew, spory, niesnaski, odszczepieństwa, nienawiść, zabójstwa, pijaństwo, obżarstwo itp., że którzy czynią te rzeczy, królestwa Bożego nie odziedziczą i nie upijajcie się winem, w którym jest rozpusta, ale bądźcie napełnieni Duchem (Ef 5,18).
Zaproszenie Jezusa brzmi: Kto pragnie, niech przyjdzie do mnie i pije! (J 7,17). Nuże, wszyscy, którzy pragniecie, pójdźcie do wód i wy co nie macie pieniędzy, pójdźcie tu i kupujcie a jedzcie. Przyjdźcie tu i kupujcie bez pieniędzy i darmo (Iz 55,1). Lecz kto będzie pil tę wodę, którą ja mu dam, nie będzie pragnął na wieki, ale ta woda, którą mu dam, stanie się w nim źródłem wody wytryskującej ku żywotowi wiecznemu (J 4,14).
Żółw
Usposabia lenistwo, obojętność na sprawy które nie cierpią zwłoki, czary. Niewiara bowiem jest takim grzechem jak czarodziejstwo. Leniwego żądość zabija, bo jego ręce robić nie chcą. Każdego dnia pała pożądliwością (Prz 21,25-26). Jozue musiał powiedzieć synom Izraela: “Nie bądźcie leniwi w zajęciu ziemi”. Ludzie z natury są bardzo leniwi i obojętni wobec Bożych spraw. Jezus mówi: Usiłujcie wejść przez ciasna bramę (Łk 13,24). Kto szuka ten znajdzie (Łk 11,9). Królestwo niebieskie gwałtu doznaje a gwałtownicy porywają je (Mt 11,12). Jeżeli chodzi o kwestię zbawienia naszej duszy, to należy stwierdzić, iż lenistwo prowadzi do jej potępienia i zguby. Ono uniemożliwia nam modlenie, przeszkadza w poznawaniu Bożych tajemnic i osiągnięcia obfitych Bożych obietnic. Lenistwo i obojętność prowadzą do zniszczenia. Gdy Bóg do Ciebie mówi, abyś MU DZIŚ dał serce swe, to diabeł podszeptuje: “Daj je dopiero jutro lub w stosowniejszym czasie”, a ten czas może już nigdy nie nadejść, a ty możesz umrzeć nie zbawiony, nie poznawszy Jezusa Chrystusa. Dziś, jeśli głos Jego usłyszycie, nie zatwardzajcie serc swoich…(Hbr 3,7-8). Jakże wiele ludzi zginęło, ponieważ zbawienie w Jezusie odłożyli na dogodniejszy dzień, który jednak nigdy nie nadszedł. “JUTRO” nie należy do ciebie.
Skorupa żółwia służy wielu czarnoksiężnikom do uprawiania czarów. Na tym obrazku oznacza grzech. Grzechem jest wiara w magię, uprawianie wróżbiarstwa zamiast pokładanie całej naszej ufności jedynie w Bogu. Pismo Święte poucza, że przede wszystkim w czasie kataklizmu, w chorobie, w biedzie mamy wzywać żywego Boga, który gotów jest nam pomóc, a nie zdawać się na dobry lub zły zbieg okoliczności. Przez Pana utwierdzone będą kroki męża, gdy droga jego podoba Mu się. Gdy się potknie, nie upadnie, ponieważ Pan wspiera rękę jego (Ps 37,23-24). Ani od wschodu, ani od zachodu, ani od pustyni nie przychodzi wywyższenie, ale Bóg jest sędzią; tego poniża, a tamtego wywyższa (Ps 75,7-8). Dzieciom izraelskim dał wyraźne ostrzeżenie: Niech między wami nie znajduje się nikt, który by przeprowadzał swego syna czy córkę przez ogień, także wieszczek, guślarz, wróżbita czy czarownik, albo czarnoksiężnik i ten, który ma sprawę ze złymi duchami i praktykarz, i wywiadujący się czego od umarłych. Obrzydliwością jest Panu każdy, który by to czynił. Dla tych bowiem obrzydliwości Pan, Bóg twój, wyrzuca te narody przed tobą (Pwt 18,10-12). Zewnątrz zaś psy i czarownicy i wszetecznicy i zabójcy i bałwochwalcy i każdy, który miłuje i czyni kłamstwo (Ap 22,15). Nie udawajcie się do czarowników ani do wieszczków, ani od ich rady szukajcie, abyście się od nich nie splugawili; ja jestem Pan, Bóg wasz (Kpł 19,31). A tak jeśliby wam rzekli: Dowiadujcie się od czarowników i od wieszczków, którzy szepcą i markocą, odpowiedzcie: Czyż nie ma dowiadywać się lud u Boga swego? Albo od umarłych, zamiast od żywych, przyjmować rady? Do zakonu raczej i do świadectwa, a jeśli nie chcą, niechże mówią według słowa tego, w którym nie ma żadnej zorzy (Iz 8,19-20).
Bóg przemawia do ciebie i wzywa do pokuty i zrezygnowania z drogi, którą teraz idziesz. Jednocześnie natura żółwia każe ci odłożyć decyzję oddania się Chrystusowi i zadajesz sobie pytania: “Co powie rodzina, przyjaciele, świat, gdy się nawrócę? Jak będzie wyglądało moje życie, gdy zrezygnuję z dyskoteki i innych przyjemności”? Zamiast widzieć źródło łask jakie mamy w Jezusie, jego cudowny pokój, niewypowiedzianą radość, życie wieczne, pełnię szczęścia, widzisz tylko te rzeczy, które musisz porzucić, których musisz się zrzec gdy pozwolisz Jezusowi wstąpić do twojego serca. Strach przed ludźmi i strach przed śmiercią uczynią z ciebie niewolnika szatana. Jezus zaś się zjawił, aby przez śmierć zniszczyć tego, który miał władzę śmierci, to jest diabła i żeby wyswobodzić tych, którzy dla bojaźni śmierci, po wszystek czas życia podlegali niewoli (Hbr 2,14-15). Duch, który podpowiada ci, abyś przymierze z Jezusem z dnia na dzień odkładał, powoduje, że twoje serce coraz bardziej zatwardza się i staje się twarde jak skorupa żółwia.
- Lampart jest dzikim i okrutnym zwierzęciem. Nienawiść, gniew, złe emocje często leżą u podłoża poczynań człowieka i mogą doprowadzić go do popełnienia zbrodni. Możesz próbować zapanować nad swoim złym humorem i może ci się to udać, aż któregoś dnia jak bomba znowu wybuchniesz. Najlepiej gdy przyznasz się do tego Jezusowi i poprosisz Go, żeby cię od tej diabelskiej złości wybawił. Teraz nie rozgniewajcie się! (Genesis 45,5). Zaprzestań złości i zaniechaj zapalczywości; nie wpadaj w gniew! To prowadzi tylko do zła (Ps 37,8). Gniew jest okrutny, a złość porywcza, lecz przed zazdrością któż się ostoi? (Prz 21,4). Teraz zaś odrzućcie i wy wszystko: gniew, zapalczywość, złość, bluźnierstwo i sprośną mowę z ust swoich (Kol 3,8). Wielu ludzi gniew próbuje uśmierzyć, sięgając po kieliszek lub papierosa, albo się mścić, ale jadem smoczym jest wino ich i trucizną żmij okrutną (Pwt 32,33). Zemsta sprawia satysfakcję grzesznikowi, ale “Pomsta do mnie należy, mówi Pan”, a Jezus przykazał: “Miłuj bliźniego swego, jak siebie samego”; “Miłujcie nieprzyjaciół swoich”… Bóg przyrzekł odpuścić nam grzechy, jeśli i my odpuścimy tym, którzy nas obrazili. Zapamiętałość i obraźliwość też oddzielają od Boga. Chęcią wzbudzania kłótni i doprowadzania do nienawiści, pała w ludzkim sercu. Dlatego Jezus zaprowadzi prawdziwy pokój do naszych serc raz na zawsze, jeśli zechcemy tego pokoju (Flp 4,7).
- Wąż zwiódł Ewę w raju. Zburzył najpiękniejszą łączność i harmonię człowieka z Bogiem. Szatana, upadłego anioła, ogarnęła zazdrość, że Adam i Ewa pozostają w doskonałej harmonii z Bogiem a nie on, jak kiedyś było. Powodowany tym uczuciem, postanowił zburzyć tę harmonię i ich życie z Bogiem, co mu też się udało. Ta diabelska zazdrość tkwi w sercach wielu ludzi i ujawnia się, gdy widzą jak inni są zadowoleni i szczęśliwi. Zawiść jest twarda jak grób (Pnp 8,6). Rodzi złe myśli, burzy szczęście innych, może nawet prowadzić do rozpadu więzi. W wielu małżeństwach to bardzo uwidacznia się. Jest przyczyną wielu cierpień, krzywd i walk w świecie, zwłaszcza biznesu. Nawet ci, którzy pracują dla Królestwa Bożego są narażeni na te ataki i dlatego powinni być czujni. Niech będą napełnieni Bożą mądrością i niech ich autorytetu nie zniszczy diabelski duch zazdrości, gdy np. się zdarzy, że Bóg użyje innego sługę bardziej niż ich.
- Ropucha żywi się pokarmem z ziemi i symbolizuje miłość do pieniędzy i łakomstwo. Bowiem miłość do pieniędzy jest korzeniem wszelkiego zła (1Tm 6,10). Człowiek chciwy nie jest skory podać rękę ubogim. W uczciwymi i nieuczciwy sposób próbuje zagarnąć bogactwa tego świata, które przecież zeżrą mole i rdza. Jezus powiada: Nie gromadźcie sobie skarbów na ziemi, gdzie mól i rdza niszczy i gdzie złodzieje podkopują i kradną (Mt 6,19). Bo gdzie jest skarb wasz, tam będzie i serce wasze (Mt 6,21). Achan i jego rodzina zginęli, ponieważ on nade wszystko cenił złoto i srebro, i piękne szaty (Jozue, r.7). Judasz, uczeń Jezusa, powiesił się, gdyż miłość do pieniędzy sprawiła, że stał się zdrajcą swego Pana. Złoto i srebro same w sobie nie są czymś złym, jednak miłość do nich jest dla człowieka niebezpieczna. Tysiące mężczyzn i kobiet rujnuje swoje życie i życie swoich bliskich pozostawianiem wielkich sum pieniężnych w punktach totka czy w innych grach hazardowych, aby się wzbogacić. W wielu przypadkach prowadzi to do upadku i SAMOBÓJSTWA. Przywiązanie do pieniędzy i chciwość często idą w parze z żądzą sławy i władzy, np. politycznej, aby móc panować nad innym człowiekiem, by uciskać ubogich. Również władze religijne wymagają, aby ludzie byli gorliwi w wypełnianiu obowiązków wobec kościoła, zamiast wobec Boga. Ci, którzy tak czynią, potępiają tych, którzy wiernie naśladują Chrystusa, nie będąc zwolennikami ich szczególnego kościoła (Mk 9,38). Jezus powiedział: Patrzcie, a strzeżcie się łakomstwa, gdyż nie na tym, że kto ma wiele majętności, żywot jego zależy (Łk 12,15). W Ewangelii Łukasza jest: U pewnego bogatego człowieka pole obfity urodzaj przyniosło. Rozmyślał więc sam w sobie, mówiąc: cóż uczynię, kiedy nie mam, gdzie zgromadzić urodzajów mych? Rzekł tedy: to uczynię; rozwalę gumna swoje i większe pobuduję i zgromadzę tam wszystkie urodzaje me i dobra moje. I powiem duszy swojej: duszo! Masz wiele dóbr złożonych na wiele lat; odpocznijże, jedz, pij, bądź dobrej myśli! Ale mu rzekł Bóg: O głupi! Tej nocy upomną się duszy twojej od ciebie, a to coś nagromadził, czyjeż będzie? Tak będzie i z tym, który dla siebie skarbi, a nie jest bogaty w Bogu (Łk 12,16-21). A w Ewangelii Marka: Cóż pomoże człowiekowi, choćby cały świat pozyskał a na duszy swej szkodę poniósł? (Mk 8,36). Jezus napomina: Nie troszczcie się o życie swe; co byście jedli, albo co pili (…). Czyż życie nie jest ważniejsze niż pokarm?(…). Tego wszystkiego poganie szukają; wie bowiem Ojciec wasz niebieski że tego wszystkiego potrzebujecie. Ale szukajcie najpierw królestwa Bożego i sprawiedliwości jego, a to wszystko będzie wam przydane (…), bowiem gdzie jest skarb wasz, tam będzie i serce wasze (Łk 12,22 i nast.).
- Szatan, ojciec kłamstwa, jest sprawcą wszystkich grzechów. On panuje nad sercem. Jezus powiedział: Wyście z ojca diabła i pożądliwości ojca swego czynić chcecie. On był mordercą od początku i w prawdzie nie pozostał, bo w nim prawdy nie ma. Gdy mówi kłamstwo, ze swego własnego mówi, dlatego, że jest kłamcą i ojcem kłamstwa. (J 8,44). Drobne kłamstwo jest tak samo złe, jak ciężkie. Są kłamstwa, wyrażające się w mowie, w piśmie lub czynie. Obłudnik jest kłamcą, gdyż podaje się za kogoś, kim nie jest. Bóg nie może kłamać. Jeśli mówimy, że społeczność z NIM mamy, a w ciemności chodzimy, kłamiemy i nie czynimy prawdy (1J 1,6). Zewnątrz są psy i czarownicy i wszetecznicy i zabójcy i bałwochwalcy i każdy kto miłuje i czyni kłamstwo (Ap 22,15). Sześć jest rzeczy, których nienawidzi Pan: Oczów wyniosłych, języka kłamliwego, rąk wylewających krew niewinną; serca, które knuje myśli złe; nóg które nie kwapią się biec ku złemu; świadka fałszywego, który mówi kłamstwo (Prz 6,16-19).90,
- Gwiazda wyobraża sumienie znajdujące się w każdym sercu. Na tym obrazie jest ono czarne, więc złe. Prawdopodobnie zostało uśpione przez częste i z rozmysłem popełniane grzechy. Zostało uśpione tak głęboko, że swych własnych występków nie może już ocenić. Te złe sumienie oskarża to, co należałoby usprawiedliwić i usprawiedliwia to, co należałoby oskarżać (Rz 2,15). A Duch wyraźnie mówi, że w późniejszych czasach odstąpią niektórzy od wiary, słuchając duchów zwodniczych i nauk diabelskich przez obłudę kłamstwo mówiących, napiętnowanych w sumieniu swoim (1Tm 4,1-2). Wygląda na wypalone rozżarzonym żelazem. Wiara w Jezusa gwarantuje człowiekowi czyste sumienie (Hbr 10,22).
- Oko Boże widzi wszystko, co się w sercu dzieje. Nic się nie ukryje przed Jego płomiennym wzrokiem (Daniel 7,10). Dlatego dostrzega On wszystkie skryte myśli i zamiary serca. Na tym obrazie, oko Boże, wygląda jak ludzkie oko.
- Małe języki ognia wokół serca przedstawiają miłość Bożą, która otacza serce grzesznika. Prawdą jest, że Bóg nienawidzi grzechu, ale prawdą jest też, że kocha nas i nie chce niczyjej śmierci, lecz pragnie, by się każdy nawrócił i żył. Jezus przyszedł na świat aby zbawić grzeszników. Wielka jest radość w niebie z powodu choćby jednego grzesznika, który pokutuje. Te ogniste języki mówią też o krwi Chrystusa, która potrafi oczyścić nas od wszelkiego grzechu. Oto Baranek Boży który gładzi grzech świata (J 1,29).
- Anioł obrazuje posłańca słowa Bożego. Bóg chciałby rozmawiać z człowiekiem, który ugina się pod ciężarem grzechów, , żeby mógł wyzwolić się od nich i pokutować. Wówczas Duch Święty i miłość Boga zagoszczą w jego sercu.
- Gołąb jest symbolem Ducha Świętego, Ducha Prawdy który przekonuje o grzechu, sprawiedliwości i sądzie (J 16,8). Duch Święty na tym obrazku pozostaje poza sercem ludzkim. On nie może zamieszkać w sercu obciążonym grzechem.
Jeśli ten obraz odzwierciedla stan twojego serca, to nie pozostaje ci nic innego, jak tylko zwrócić się do Pana o pomoc. Otwórz MU swe serce i pozwól, by zostało oświecone Jego Słowem. Wierz w Pana Jezusa Chrystusa, a będziesz zbawiony ty i dom twój (Dz 16,31). Pan chce ci przecież pomóc i zbawić cię. On przyrzekł dać ci nowe serce i nowego ducha.
Do pobrania: okładka w wysokiej rozdzielczości