przyjętych i utrwalonych przez Kościół Rzymsko-Katolicki w ciągu ostatnich 1700 lat:
Poł. II wieku – podział na kler i laików
Ok. 190 r. – początek kultu relikwii
Ok. 300 r. – początek modlitw za umarłych
300 r. – wprowadzenie znaku krzyża
320 r. – wprowadzenie woskowych świec
321 r. – edykt Konstantyna Wielkiego wywyższający pogańskie święto słońca – niedzielę jako dzień wolny od pracy w odróżnieniu od obchodzonego przez Żydów i nawróconych chrześcijan siódmego dnia tygodnia – sabatu
325 r. – „klątwa kościelna” dla świętujących Wielkanoc poza niedzielą ustanowioną na Soborze w Nicei (później potwierdzona przez papieża Jana VII w 878 r.)
375 r. – oddawanie czci aniołom, zmarłym świętym, wprowadzenie wizerunków, początek kultu obrazów, wypaczenie chrztu przez „pokropienie” i włączenie niemowląt
394 r. – codzienne odprawianie mszy
418 r. – Sobór w Kartaginie zapoczątkował chrzest niemowląt stwierdzając, że „dzieci zmarłe bez chrztu przynależą do szatana”
431 r. – Sobór w Efezie przemianował Marię, matkę Chrystusa, na Matkę Bożą, co dało początek kultu Marii (Efez był w tym czasie ośrodkiem kultu Królowej Niebios – Diany – poganie stawiali jej kapliczki przy drogach, a jej wizerunki umieszczali w domach na długo zanim zwyczaje te powiązano z kultem Maryi)
V wiek – upowszechnienie pojęcia: „Maryja – Pośredniczka Łask”, zapoczątkowanie modlitw do Maryi
526 r. – ostatnie namaszczenie
528 r. – zakony zapoczątkowane przez Benedykta z Nursji we Włoszech
539 r. – dekret cesarza Justyniana, który powołując się na sukcesję apostolską postawił biskupa Rzymu ponad innymi biskupami, co oficjalnie dało początek instytucji papiestwa [sukcesja apostolska oparta była na twierdzeniu, że pierwszym biskupem Rzymu był apostoł Piotr, co nie jest zgodne z prawdą historyczną, gdyż pierwszym biskupem w Rzymie był Linus, a Piotr nigdy nie był biskupem Rzymu]
547 r. – ustanowienie 40-dniowego Wielkiego Postu
593 r. – papież Grzegorz I wymyślił doktrynę o istnieniu czyśćca
600 r. – nakaz papieża Grzegorza I, aby w modlitwach i na nabożeństwach używany był wyłącznie język łaciński
Ok. 600 r. – modlitwy kierowane do Marii, świętych i aniołów, jako pośredników pomiędzy Bogiem a ludźmi [Biblia wyraźnie naucza, że jedyną osobą, przez którą możemy przyjść do Ojca jest Jezus Chrystus Słowa te wykluczają pośrednictwo żywych (np. kapłanów), zmarłych (w tym Marii, matki Jezusa), aniołów czy duchowych przewodników]
607 r. – przyznanie Kościołowi Rzymskokatolickiemu zwierzchnictwa nad wszystkimi Kościołami Chrześcijańskimi, poprzez uznanie papieża za „Biskupa Powszechnego” tytuł został nadany przez cesarza Focasa, papieżowi Bonifacemu III
610 r. – wprowadzenie święta Wszystkich Świętych
709 r. – całowanie stopy papieża wprowadzone przez papieża Konstantyna
787 r. – Sobór w Nicei upełnomocnił kult krzyża, relikwii i obrazom świętych [dopuszczając kult obrazów i relikwii anulowano II przykazanie Boże, które go zakazuje (2 Mojż 20,3-6), aby jednak liczba przykazań zgadzała się podzielono ostatnie przykazanie na dwie części – w katechizmach katolickich X przykazanie brzmi: „Ani żadnej rzeczy, która jego jest”]
801 r. – Dni Krzyżowe ustanowione przez Leona III
850 r. – święcona woda zmieszana ze szczyptą soli i błogosławiona przez księdza
988 r. – opat z Cluny – Odilo wprowadził w klasztorach kluniackich Zaduszki czyli dzień modlitw za dusze zmarłych
995 r. – kanonizacja zmarłych świętych zapoczątkowana przez papieża Jana XV
998 r. – post w piątki w czasie Wielkiego Postu
1077 r. – ogłoszenie przez papieża Grzegorza VII w „Dictaus Papae” że:
- Kościół katolicki nigdy nie zbłądził i nigdy nie popełnił żadnego błędu
- Ustanowienie „ekskomuniki” (klątwy kościelnej)
- Narzucenie celibatu na I Synodzie Postnym w Rzymie
1090 r. – Różaniec (mechaniczna modlitwa przy użyciu paciorków) wynaleziona przez Piotra Hernita
1095 r. – udzielenie „odpustu” przez papieża Urbana II dla uczestników pierwszej wyprawy krzyżowej; sprzedaż odpustów wprowadzona została w 1190 roku wieku
1170 r. – papież Aleksander III zatwierdził kanonizację zmarłych świętych (zapoczątkowaną przez Jana XV w 995 r.)
1184 r. – Konsylium w Weronie ustanowiło Świętą Inkwizycję jako instytucję państwowo-kościelną
1215 r. – spowiedź uszna – cicha spowiedź grzechów do księdza zamiast Bogu (obowiązkowo raz w roku) ustanowiona przez papieża Innocentego III w czasie trwania Soboru Laterańskiego IV
1215 r. – papież Innocenty III ogłosił transsubstancjację (przeistoczenie) opłatka podczas ofiary mszy świętej – według katechizmu katolickiego w czasie mszy ofiaruje się prawdziwe ciało i krew Chrystusa na przebłaganie za grzechy ludzi, którzy je spożywają
1220 r. – adoracja opłatka (hostii) zarządzona przez papieża Honoriusza III [katolicy winni są oddawać hostii taką samą cześć jaka należy się Bogu]
1229 r. – Synod w Tuluzie zakazał pod karą śmierci czytania i posiadania Biblii przez laików (znalazła się ona w spisie ksiąg zakazanych)
1252 r. – papież Innocenty IV zatwierdził bullą używanie tortur i głodu wobec posądzonych o herezje w celu wymuszenia zeznań
1312 r. – święto Bożego Ciała wprowadzone na soborze przez papieża Urbana IV
1414 r. – Sobór w Konstancji zabronił laikatowi spożywania wina w czasie komunii
1439 r. – dogmat o Siedmiu Sakramentów
1443 r. – dogmat o czyśćcu zatwierdzony przez Konsylium we Florencji – zbawienie można nabyć cierpieniem w czyśćcu lub ofiarami
1476 r. – ustanowienie „godzinek” do Najświętszej Marii Panny przez papieża Sykstusa IV
1515 r. – ponowne zatwierdzenie odpustów z dodatkową możliwością odpustu dla zmarłych przez papieża Leona X
1545 r. – Sobór w Trydencie uznał ludzkie tradycje przyjęte przez Kościół za autorytet w sprawach wiary równy Pismu Świętemu
1545 r. – księgi apokryficzne dodane do Biblii przez Sobór w Trydencie
1547 r. – zatwierdzenie „polewania” dzieci jako chrzest [w przypadku dzieci „polewanie” było praktykowane już wcześniej, a w 1314 r. zmieniono zanurzenie dorosłych na „polewanie”]
1657 r. – Maryja “Królową Polski” – uroczyste oddanie narodu pod jej zwierzchnictwo przez króla polskiego Jana Kazimierza
1852 r. – wprowadzenie Nabożeństw Majowych
1854 r. – papież Pius IX ogłosił dogmat o Niepokalanym Poczęciu Marii Panny [dogmat ten głosi, że Maria, matka Jezusa urodziła się bez grzechu pierworodnego, tak samo jak Jezus, a więc że matka urodziła Marię w sposób nadprzyrodzony]
1854 r. – papież Pius IX stwierdził i ogłosił, że jedynym zbawiającym kościołem jest Kościół Katolicki
1870 r. – papież Pius IX ogłosił dogmat o nieomylności papieża w sprawach wiary i moralności
1950 r. – Pius XII ogłosił dogmat o wniebowzięciu Maryi Panny, wynosząc jej kult jako „Orędowniczki”
1964 r. – Maria uznana Matką Kościoła przez papieża Pawła VI
2000 r. – kardynał Joseph Ratzinger – prefekt watykańskiej Kongregacji Nauki i Wiary (przemianowanej w 1965 r. ze Świętego Oficjum znanego uprzednio jako Święta Inkwizycja) ogłosił deklarację „Dominus Iesus”, w której główną myślą było to, że: „tylko w Kościele Rzymsko-Katolickim można znaleźć wszystkie środki potrzebne do zbawienia”
Post Scriptum
Jeżeli masz wątpliwości co do powyższej chronologii albo dostrzegłeś tam jakieś nieścisłości lub niejasności to porównaj:
http://hungry.webd.pl/arthist.htm
http://eliasz.dekalog.pl/goscie/dunkel/herezje.htm
{jcomments on}